Кипрская Православная Церковь

Η Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου έχοντας ως γνώμονα τη χριστιανική καλλιέργειας του Κυπριακού Ελληνισμού, τή σύνδεση των μελών της Εκκλησίας μέ τόν ζωοποιό λόγο του Θεού και τα Ιερά Μυστήρια, αλλά και γενικότερα τον γόνιμο προβληματισμό κάθε καλοπροαίρετου ανθρώπου πάνω στα θέματα πίστης και ζωής, προχώρησε, μετά και από την έγκριση των αρμοδίων τμημάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας, στην αναβάθμιση του τοπικού Εκκλησιαστικού Ραδιοφωνικού Σταθμού «Άγιος Δημήτριος» σε Παγκύπριο.

Το πρόγραμμα του νέου μας, Παγκύπριας εμβέλειας, καθαρά Εκκλησιαστικού Σταθμού, θα κινείται ανάμεσα σε δύο πυλώνες, της μεταδόσεως των Ιερών Ακολουθιών και της αμφίδρομης επικοινωνίας των παραγωγών με το Χριστεπώνυμο Πλήρωμα της Εκκλησίας.

Ακούστε διαδικτυακά το ραδιόφωνο εδώ…

Στο πλαίσιο των νέων μέτρων για την αντιμετώπιση της επιδημίας του κορωνοϊού (covid-19), τα οποία ανακοινώθηκαν από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τους καθ’ ύλην αρμόδιους υπουργούς την Κυριακή, 15 Μαρτίου 2020, και κατόπιν του σχετικού δελτίου τύπου που εξέδωσε ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος, η Ιερά Μητρόπολις Κωνσταντίας και Αμμοχώστου πληροφορεί τους πιστούς ότι:

1. Κατά τις επόμενες εβδομάδες θα τελούνται κανονικά όλες οι ακολουθίες (Κυριακών και καθημερινών) σε όλες τις ενορίες της Μητροπόλεως. Επιπλέον κατά τη διάρκεια των ακολουθιών οι ιερείς θα απευθύνουν δέηση για την προστασία από τη λοιμική νόσο.
2. Ωστόσο μέχρι τις 10 Απριλίου, καλούνται οι πιστοί να μην προσέρχονται στους ναούς. Οι ιερείς και οι ιεροψάλτες θα τελούν τις ακολουθίες εκ μέρους όλων και υπέρ αγιασμού του σύμπαντος κόσμου. Ανέκαθεν η Εκκλησία προσεύχεται για όσους απουσιάζουν δικαιολογημένα από τη σύναξη στον ναό. Παράλληλα, υπάρχουν πολλαπλές δυνατότητες παρακολούθησης των ιερών ακολουθιών από την τηλεόραση και το ραδιόφωνο ή μέσω διαδικτύου (βλ. ιστοσελίδα Μητροπόλεως Κωνσταντίας, ιστοσελίδα μητροπολιτικού ναού Αγίου Γεωργίου Παραλιμνίου, σελίδα Facebook Μητροπολιτικού Ναού).
3. Όσον αφορά στα μνημόσυνα οι πιστοί μπορούν να δίνουν τα ονόματα να μνημονεύονται από τους ιερείς. Επίσης θα τελούνται τρισάγια στα κοιμητήρια σε στενό οικογενειακό κύκλο. Όσοι επιθυμούν να τελέσουν και επίσημα τα μνημόσυνα στην εκκλησία, μπορούν να το πράξουν μετά το Πάσχα.
4. Ανάλογη πράξη θα εφαρμοστεί και για τις εορτές (Σταυροπροσκυνήσεως, Ευαγγελισμού κ.ά.). Οι ιερείς θα μνημονεύσουν τα ονόματα των εορταζόντων, παρόλο που αυτοί δεν θα έχουν προσωπική παρουσία στον ναό.
5. Το μυστήριο της Εξομολογήσεως δεν θα τελείται.
6. Τονίζεται ότι η έκκληση για αποχή των πιστών από τις ακολουθίες σε καμία περίπτωση δεν υπονοεί φόβο για τη θεία κοινωνία, αλλά σκοπό έχει να προστατέψει από τον κίνδυνο των συναθροίσεων.
7. Οι πιστοί προτρέπονται να υποκαθιστούν τις κοινές προσευχές με εντονότερη ατομική προσευχή, κάτι το οποίο δεν είναι ξένο στην παράδοση της Εκκλησίας μας, ειδικά σε περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης.
8. Τέλος, αναστέλλονται μέχρι το Πάσχα οι κατηχητικές συνάξεις, οι ομιλίες και όποιες άλλες ενοριακές δραστηριότητες.

Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Κωνσταντίας και Αμμοχώστου

Το τραγούδι σε μουσική του Γιώργου Θεοφάνους σε ποίηση της Κλαίρης Αγγελίδου το οποίο γράφτηκε και είναι αφιερωμένο στον μικρότερο ήρωα και εθνομάρτυρα του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-1959, Δημητράκη Δημητριάδη, επανήλθε στη συλλογική μνήμη με αφορμή την 14η Μαρτίου, ημέρα που το 1956 ο 7χρονος λουλουδάς δολοφονήθηκε από τους Βρετανούς αποικιοκράτες.

Το τραγούδι περιέχεται στο άλμπουμ «ΧΟΕΣ» το οποίο είχε κυκλοφορήσει σε ειδική έκδοση μαζί με την εφημερίδα «Σημερινή» και είχε την στήριξη του Ράδιο Πρώτο, ενώ μέρος των καθαρών εσόδων από την πώληση τω cd είχαν δοθεί στο ΜΕΛΑΘΡΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΕΟΚΑ.

Ποιος ήταν ο επτάχρονος λουλουδάς;

Ο Δημητράκης Δημητριάδης, ο μικρός ήρωας, όπως τον αποκαλεί ο Διγενής, γεννήθηκε στη Λάρνακα το 1949. Ήταν μόλις επτά χρονών, μαθητής στη Β΄ τάξη του δημοτικού σχολείου, όταν τον πυροβόλησε Άγγλος στρατιώτης κατά τη διάρκεια διαδήλωσης.

Οι γονείς του ήταν χωρισμένοι, η μητέρα του έφυγε για την Αγγλία και ο Δημητράκης ζούσε με τη γιαγιά του Χρυσταλλού Μιχαήλ Κουτέ και πουλούσε λουλούδια, για να εξασφαλίσει τα προς το ζην. Ήταν παιδί ήρεμο, αλλά πολύ ριψοκίνδυνο.

Μετά την εξορία του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, του Μητροπολίτη Κυπριανού, του Παπασταύρου Παπαγαθαγγέλου και του Πολύκαρπου Ιωαννίδη, στις 9 Μαρτίου του 1956, επικρατούσε στη Λάρνακα, όπως και σε όλη την Κύπρο, μεγάλος αναβρασμός. Οι μαθητές και οι μαθήτριες όλων των σχολείων κατήλθαν σε διαδηλώσεις διαμαρτυρίας. Στις 14 Μαρτίου του 1956 τα παιδιά της Αστικής Σχολής Καλογερά, όπου φοιτούσε και ο Δημητράκης, ακολούθησαν μαθητές του Εμπορικού Λυκείου σε μια μαχητική διαδήλωση. Κινητοποιήθηκαν δυνάμεις ασφαλείας και οι διαδηλωτές κατέφυγαν στην εκκλησία του Αγίου Λαζάρου και άρχισαν να κτυπούν τις καμπάνες. Οι στρατιώτες περικύκλωσαν την εκκλησία και έριχναν δακρυγόνες βόμβες εναντίον των μαθητών που τους λιθοβολούσαν.

Μια ομάδα παιδιών, μεταξύ των οποίων και ο Δημητράκης, κατέφυγαν στην οδό Λέοντος του Σοφού, όπου τους προσπέρασε στρατιωτικό αυτοκίνητο με οπλισμένους στρατιώτες και προχώρησε στην οδό Νικολάου Ρώσου, τώρα Δημητράκη Δημητριάδη. Οι στρατιώτες κατέβηκαν από το αυτοκίνητό τους και ταμπουρώθηκαν πίσω από τον τοίχο της γωνιάς του δρόμου. Τα μεγαλύτερα παιδιά αποχώρησαν, φωνάζοντας και στον Δημητράκη να τους ακολουθήσει. Εκείνος όμως εξακολούθησε να λιθοβολεί και ένας από τους στρατιώτες τον σημάδεψε στο κεφάλι. Η σφαίρα πέρασε λίγο πιο πάνω από το δεξί του μάτι. Οι μαθητές τον μετέφεραν στο νοσοκομείο, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του.

Οι Βρετανοί, προκειμένου να αποφύγουν νέες διαδηλώσεις, προσπάθησαν να θάψουν τον μικρό ήρωα τη νύχτα. Ο ιερέας αρνήθηκε, λέγοντας πως δεν γίνεται ταφή μετά τη Δύση του Ηλίου. Έτσι, απευθύνονται στον νεκροθάφτη κι εκείνος φέρνει ως πρόσχημα ότι δεν έχει άνθρωπο να σκάψει.

Κι εκείνοι επίμονοι είπαν «Φέραμε εμείς άνθρωπο», έναν ταλαίπωρο άνθρωπο που έτρεμε από το κρύο της νύχτας.

Η τραγικότητα ήταν συνταραχτική. Ο άνθρωπος που άρπαξαν βίαια και τον έφεραν να σκάψει τον τάφο, ήταν ο πατέρας του Δημητράκη.

Πηγή: www.sigmalive.com

Η Ιερά Μητρόπολις Ταμασού και Ορεινής, συμβάλλοντας στη γενικότερη προσπάθεια και στα μέτρα που λαμβάνονται για παρεμπόδιση της επέκτασης του κορωνοϊού, αποφάσισε όπως, από την Τρίτη, 17 Μαρτίου 2020 μέχρι και τις 24 Απριλίου 2020, τα γραφεία της Μητροπόλεως παραμείνουν κλειστά.

Για την εξυπηρέτηση του κοινού, το γραφείο εκδόσεως Αδειών γάμου και πιστοποιητικών, θα είναι ανοικτό για το κοινό, από τις 8.30 π.μ. μέχρι τις 10.30 π.μ., τις πιο κάτω ημερομηνίες: 

Παρασκευή 27 Μαρτίου

Πέμπτη 2 Απριλίου

Μεγάλη Δευτέρα 13 Απριλίου

Τετάρτη 22 Απριλίου

Όσοι θα επισκέπτονται την Ιερά Μητρόπολη κατά τις πιο πάνω ημερομηνίες πληροφορούνται ότι, στους χώρους των Γραφείων, θα πρέπει να ακολουθούν αυστηρά τις οδηγίες του Κράτους που αφορούν στα μέτρα προφύλαξης και ατομικής προστασίας.

Επίσης, πληροφορούμε το κοινό ότι, η Καφετέρια που βρίσκεται στον προαύλιο χώρο της Μητροπόλεως, θα παραμείνει κλειστή μέχρι τις 10 Απριλίου, σύμφωνα και με τις οδηγίες που έχουν εκδοθεί από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες.

Ιερά Μητρόπολις Ταμασού και Ορεινής,

16 Μαρτίου 2020.

Οι Οδοντιατρικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Υγείας, λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση που διαμορφώνεται μετά την εμφάνιση πρόσθετων κρουσμάτων του νέου κορωνοϊού COVID-19 στην Κύπρο

 και με σκοπό την πρόληψη και την αποτροπή μετάδοσης του ιού, αναβάλουν την προγραμματισμένη δωρεάν οδοντιατρική εξέταση σας το κοινό στον προαύλιο χώρο των Γενικών Νοσοκομείων Λευκωσίας, Λεμεσού, Πάφου και Αμμοχώστου την Παρασκευή 20 Μαρτίου 2020, που θα πραγματοποιείτο στο πλαίσιο σειράς δράσεων για την Παγκόσμια Ημέρα Στοματικής Υγείας.

Η Παγκόσμια Ημέρα Στοματικής Υγείας έχει καθιερωθεί από τη Διεθνή Ομοσπονδία Οδοντιάτρων (FDI) να εορτάζεται κάθε 20η Μαρτίου. Φετινό σύνθημα είναι «Κάνε Ααα! Ενωμένοι για ένα υγιές στόμα» (“Ahh! Unite for mouth health”), σύνθημα το οποίο αποσκοπεί να υποδείξει ότι ενωμένοι, ασθενείς και επαγγελματίες υγείας, κάνοντας αυτό που αναλογεί στον καθένα, μπορούμε να συμβάλουμε ουσιαστικά και καταλυτικά στην προαγωγή της στοματικής υγείας. Ειδικότερα, στοχεύει στο να ευαισθητοποιήσει τους πολίτες αναφορικά με την ευθύνη που έχουν να λαμβάνουν όλα εκείνα τα προληπτικά μέτρα που θα διασφαλίσουν τη στοματική τους υγεία, αλλά παράλληλα και την ευθύνη των οδοντιάτρων να εκπαιδεύσουν τους ασθενείς τους προς την κατεύθυνση της πρόληψης, καθώς και την έγκαιρη διάγνωση των στοματικών παθήσεων.

Προς τούτο, για διασφάλιση της στοματικής υγείας οι πιο κάτω συμβουλές είναι ωφέλιμο να ακολουθούνται:

• Καθημερινό βούρτσισμα των δοντιών τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα με φθοριούχα οδοντόκρεμα, για τουλάχιστον 2 λεπτά,
• Περιορισμός σας κατανάλωσης ζάχαρης στη διατροφή, και
• Τακτική επίσκεψη στον οδοντίατρο για πρόληψη και έγκαιρη ανίχνευση και αντιμετώπιση τυχόν στοματολογικών προβλημάτων.

Στο πλαίσιο της λήψης προληπτικών μέτρων για την αποφυγή μετάδοσης του κορωνοϊού COVID-19 στην Κύπρο οι Οδοντιατρικές Υπηρεσίες θα αντιμετωπίζουν μόνο επείγοντα περιστατικά. Όλα τα προγραμματισμένα ραντεβού ακυρώνονται και το προσωπικό των Οδοντιατρικών Υπηρεσιών θα ενημερώσει όλους σας ασθενείς που έχουν ραντεβού τηλεφωνικώς. Ασθενείς που παρουσιάζουν οποιοδήποτε επείγον οδοντιατρικό πρόβλημα προτρέπονται πρώτα να έρχονται σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Οδοντίατρο του κέντρου που επιθυμούν να επισκεφθούν για να λάβουν συμβουλή/καθοδήγηση για το πρόβλημά τους. Σε περίπτωση που ο Οδοντίατρος  συμβουλεύσει να επισκεφθούν το οδοντιατρείο, παρακαλούνται, όπου είναι δυνατό, οι ασθενείς να προσέρχονται στις Οδοντιατρικές Υπηρεσίες χωρίς συνοδό.

Οι Οδοντιατρικές Υπηρεσίες ευχαριστούν τους πολίτες για τη συνεργασία και την κατανόηση.

Πηγή: philenews

Οι Οδοντιατρικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Υγείας, λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση που διαμορφώνεται μετά την εμφάνιση πρόσθετων κρουσμάτων του νέου κορωνοϊού COVID-19 στην Κύπρο και με σκοπό την πρόληψη και την αποτροπή μετάδοσης του ιού, αναβάλουν την προγραμματισμένη δωρεάν οδοντιατρική εξέταση σας το κοινό στον προαύλιο χώρο των Γενικών Νοσοκομείων Λευκωσίας, Λεμεσού, Πάφου και Αμμοχώστου την Παρασκευή 20 Μαρτίου 2020, που θα πραγματοποιείτο στο πλαίσιο σειράς δράσεων για την Παγκόσμια Ημέρα Στοματικής Υγείας.

Η Παγκόσμια Ημέρα Στοματικής Υγείας έχει καθιερωθεί από τη Διεθνή Ομοσπονδία Οδοντιάτρων (FDI) να εορτάζεται κάθε 20η Μαρτίου. Φετινό σύνθημα είναι «Κάνε Ααα! Ενωμένοι για ένα υγιές στόμα» (“Ahh! Unite for mouth health”), σύνθημα το οποίο αποσκοπεί να υποδείξει ότι ενωμένοι, ασθενείς και επαγγελματίες υγείας, κάνοντας αυτό που αναλογεί στον καθένα, μπορούμε να συμβάλουμε ουσιαστικά και καταλυτικά στην προαγωγή της στοματικής υγείας. Ειδικότερα, στοχεύει στο να ευαισθητοποιήσει τους πολίτες αναφορικά με την ευθύνη που έχουν να λαμβάνουν όλα εκείνα τα προληπτικά μέτρα που θα διασφαλίσουν τη στοματική τους υγεία, αλλά παράλληλα και την ευθύνη των οδοντιάτρων να εκπαιδεύσουν τους ασθενείς τους προς την κατεύθυνση της πρόληψης, καθώς και την έγκαιρη διάγνωση των στοματικών παθήσεων.

Προς τούτο, για διασφάλιση της στοματικής υγείας οι πιο κάτω συμβουλές είναι ωφέλιμο να ακολουθούνται:

• Καθημερινό βούρτσισμα των δοντιών τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα με φθοριούχα οδοντόκρεμα, για τουλάχιστον 2 λεπτά,
• Περιορισμός σας κατανάλωσης ζάχαρης στη διατροφή, και
• Τακτική επίσκεψη στον οδοντίατρο για πρόληψη και έγκαιρη ανίχνευση και αντιμετώπιση τυχόν στοματολογικών προβλημάτων.

Στο πλαίσιο της λήψης προληπτικών μέτρων για την αποφυγή μετάδοσης του κορωνοϊού COVID-19 στην Κύπρο οι Οδοντιατρικές Υπηρεσίες θα αντιμετωπίζουν μόνο επείγοντα περιστατικά. Όλα τα προγραμματισμένα ραντεβού ακυρώνονται και το προσωπικό των Οδοντιατρικών Υπηρεσιών θα ενημερώσει όλους σας ασθενείς που έχουν ραντεβού τηλεφωνικώς. Ασθενείς που παρουσιάζουν οποιοδήποτε επείγον οδοντιατρικό πρόβλημα προτρέπονται πρώτα να έρχονται σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Οδοντίατρο του κέντρου που επιθυμούν να επισκεφθούν για να λάβουν συμβουλή/καθοδήγηση για το πρόβλημά τους. Σε περίπτωση που ο Οδοντίατρος  συμβουλεύσει να επισκεφθούν το οδοντιατρείο, παρακαλούνται, όπου είναι δυνατό, οι ασθενείς να προσέρχονται στις Οδοντιατρικές Υπηρεσίες χωρίς συνοδό.

Οι Οδοντιατρικές Υπηρεσίες ευχαριστούν τους πολίτες για τη συνεργασία και την κατανόηση.

Πηγή: philenews

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ἔχοντας ἐνώπιόν μας ἀφενὸς μία παγκόσμια ἐπιδημία (πανδημία τοῦ κορωνοϊοῦ) καὶ ἀφετέρου εὐνομούμενες χῶρες τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης νὰ θρηνοῦν ἤδη ἑκατοντάδες νεκροὺς καθημερινά, ἀλλὰ καὶ τὴν ἰδιαίτερη πατρίδα μας νὰ ἀριθμοῖ ἤδη μερικὲς δεκάδες κρουσμάτων τῆς ἀσθενείας αὐτῆς, ὡς Ἐκκλησία δὲν μποροῦμε νὰ μείνουμε ἀπαθεῖς.

Δέον ἡ ἀσθένεια αὐτὴ νὰ ἀντιμετωπισθεῖ ἀπὸ τῆς γενέσεώς της. Παράδειγμά μας πρέπει νὰ εἶναι ἡ Κίνα, μία χώρα μὲ πληθυσμὸ δισεκατομμυρίων καὶ παρόλο ποὺ ἡ αντιμετώπιση μίας τέτοιας ἐπιδημίας ἦταν δύσκολη, ἐντούτοις ἐπετεύχθη ὅπως χιλιάδες θεραπευμένοι ἡμερησίως νὰ ἐξέρχονται τῶν νοσοκομείων, οἱ θάνατοι νὰ μετροῦνται πλέον στὰ δάκτυλα τοῦ ἑνὸς χεριοῦ καὶ τὰ νέα κρούσματα νὰ εἶναι ἐλάχιστα, κὶ αὐτὸ ὡς ἀποτέλεσμα τῆς ἔγκαιρης λήψης δραστικῶν μέτρων.

Συγχαίρουμε καὶ ἐπικροτοῦμε τὴν Κυβέρνηση τῆς χώρας μας, ποὺ ἔλαβε σήμερα Κυριακὴ 15 Μαρτίου 2020 δραστικότατα μέτρα.

Καὶ ἐμεῖς ὡς Ἐκκλησία συμπορευόμενοι στὸ αὐτὸ πνεῦμα τῶν ἀποφάσεων τῆς Κυβέρνησης ἀνακοινώνουμε τὰ ἑξῆς:

1. Καλοῦμε ὅλο τὸ χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς πατρίδας μας νὰ ἐντείνει τὶς προσευχές του πρὸς τὸν ἰατρὸ τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων Κύριό μας, ὅπως συντμήσει τὸν χρόνο αὐτῆς τῆς δοκιμασίας καὶ ἐξέλθουμε ὡς τάχιστα ἀπὸ τὴ θανατηφόρα αὐτὴ νόσο ποὺ ἐνέσκηψε καὶ στὸν δικό μας τόπο.
2. Παρόλο ποὺ τὸ Τυπικὸ τῆς Ἐκκλησίας μας ὁρίζει κατὰ τὴν τώρα διανυόμενη περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς πληθώρα κατανυκτικῶν ἀκολουθιῶν (Μεγ. Ἀπόδειπνο, Χαιρετισμούς στὴ Θεοτόκο, Προηγ. Θεῖες Λειτουργίες κ.λ.π.), καλοῦμε ὅλο τὸ χριστεπώνυμο πλήρωμα νὰ ἀπέχει γιὰ διάστημα τριῶν ἑβδομάδων (μέχρι τῆς 10ης Απριλίου) ἀπὸ τὶς ἀκολουθίες, μὲ σκοπὸ νὰ βοηθήσουμε στὴν ἀνακοπὴ περαιτέρω ἐξάπλωσης τῆς ἀσθένειας. Ἡ ἀποχὴ γιὰ διάστημα τριῶν ἑβδομάδων ἀπὸ τὶς ἱερὲς Ἀκολουθίες καὶ τὸ Μυστήριο τῆς Θείας Μεταλήψεως νὰ μὴν προκαλεῖ βάρος στὴ συνείδηση τοῦ εὐσεβοῦς ποιμνίου μας, διότι ἡ ὠφέλεια ποὺ θὰ προκύψει μὲ τὴν παρέλευση αὐτῆς δοκιμασίας θὰ εἶναι κατὰ πολὺ μεγαλύτερη.

Ὡς πρὸς τοῦτο, πέραν ἀπὸ τὴν ἀπευθείας τηλεοπτικὴ μετάδοση τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν τῶν Χαιρετισμῶν στὴν Παναγία κάθε Παρασκευὴ καὶ τῆς Θείας Λειτουργίας τῆς Κυριακῆς ἀπὸ τὸ Ραδιοφωνικὸ Ἵδρυμα Κύπρου, θὰ μποροῦν ὅλοι νὰ παρακολουθοῦν καὶ τὶς καθ’ ἡμέραν ἀκολουθίες ἀπὸ τὸ ραδιοφωνικὸ σταθμὸ τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς «Ὁ Ἀληθινὸς Λόγος» στις συχνότητες 93.3 ἐπαρχία Λευκωσίας, 101.9 ἐπαρχίες Λεμεσοῦ καὶ Πάφου, 90.5 ἐπαρχία Λάρνακας καὶ ἐλεύθερης Ἀμμοχώστου καὶ 89.8 Πόλη Χρυσοχούς.

Ἂς μιμηθοῦμε τὸ παράδειγμα τῶν ἀδελφῶν μας στὴν Κίνα καὶ ἂς ἀποφύγουμε τὰ λάθη καὶ τὴν καθυστερημένη λήψη δραστικῶν μέτρων ἀπὸ εὐνομούμενες χῶρες τῆς Εὐρώπης.

Τέλος, μὲ βέβαιη τὴν πίστη μας πὼς «ὅπου Θεὸς βούλεται, νικᾶται φύσεως τάξις» εὐχόμαστε ταχεῖα ἀνάρρωση σὲ ὅσους ἀδελφούς μας ἔχουν προσβληθεῖ ἀπὸ τὴν νόσο αὐτὴ καὶ ὁ Κύριός μας νὰ εὐδοκήσει ὥστε νὰ μὴ θρηνήσουμε κανένα θύμα.

Ἐκ τοῦ Ἀρχιεπισκοπικοῦ Γραφείου,

Ἱερὰ Ἀρχιεπισκοπὴ Κύπρου,

          15η Μαρτίου  2020.

Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου Γρηγορίου Μουσουρούλη

Κυριακή Β΄ τῶν Νηστειῶν

Λόγος εἰς τόν Ἀπόστολον

Ἡ παροδικότητα τοῦ κόσμου καί τό ἀναλλοίωτον τοῦ Θεοῦ

 «Πάντες ὡς ἱμάτιον παλαιωθήσονται… σύ δέ ὁ αὐτός εἶ, καί τά ἔτη σου οὐκ ἐκλείψουσι» (Ἑβρ.α´11-12)

*********

«Πάντες ὡς ἱμάτιον παλαιωθήσονται… σύ δέ ὁ αὐτός εἶ, καί τά ἔτη σου οὐκ ἐκλείψουσι»

         Σήμερα δεύτερη Κυριαακή τῶν Νηστειῶν, τιμοῦμε τή μνήμη τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλα­μᾶ, ἑνός ἐκ τῶν μεγάλων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ ὁποῖος κατατρόπωσε τόν αἱρετικό Βαρλαάμ καί τούς ὁμόφρονές του καί στερέωσε τήν Ὀρθο­δοξία κατά τόν 14ο αἰώνα. Στό ἀποστολικό ἀνά­γνωσμα, πού ἀκούσαμε, ὁ ἱερός συγγραφέας, πα­ραθέτοντας αὐτούσιο ἕνα ἀπόσπασμα ἀπό τόν 101ο ψαλμό, τονίζει ἰδιαιτέρως ὅτι ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός δέν εἶναι κτίσμα τοῦ Θεοῦ, ἀλλά εἶναι ὁ ἴδιος ὁ ὑπέρχρονος Θεός, ἀμετάβλητος καί αἰώνιος.

         Τί σημαίνει αὐτό τό πράγμα; Καί ποιές συνέπειες μπορεῖ νά ἔχει στή ζωή τοῦ καθενός μας;

****

«Πάντες ὡς ἱμάτιον παλαιωθήσονται… σύ δέ ὁ αὐτός εἶ, καί τά ἔτη σου οὐκ ἐκλείψουσι»

Ὁ ἱερός συγγραφέας  ἀντιπαραβάλλει στό κείμενό μας τό μεγαλεῖο τοῦ Χριστοῦ μας πρός τό μεγαλεῖο τοῦ κόσμου ὁλοκλήρου, τοῦ σύμπαντος. Καί τί λέγει; Λέγει ὅτι αὐτός ὁ κόσμος εἶναι δημι­ούργημα τοῦ Χριστοῦ καί, ὅσο μεγαλειώδης καί ἄν φαίνεται, κάποια στιγμή θά καταστραφεῖ, ἐνῶ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος μένει ἀμετάβλητος. Οἱ ἐνέργειές Του,  βέβαια, πρός τόν κόσμο σύμφωνα μέ τό μυ­στήριο τῆς θείας οἰκονομίας μεταβάλλονται, ὁ ἴδιος ὅμως παραμένει ἀναλλοί­ωτος.

         Οἱ ἄνθρωποι γεννιοῦνται, μεγαλώνουν, γερ­νοῦν καί πεθαίνουν. Τό ἴδιο καί τά ζῶα καί τά φυ­τά. Ἀκόμη καί τά αἰωνόβια ὄρη καί οἱ ἐκτετα­μένες πεδιάδες, οἱ ἀπέραντες θάλασσες ὑφίσταν­ται μεταβολές ἀπό σεισμούς, καθιζήσεις, διαβρώ­σεις, ἡφαιστειακή δραστηριότητα. Ἀκόμη καί τά ἀπει­ράριθμα ἄστρα πού ἡ ἡλικία τους ἀριθμεῖ ἑκατομ­μύρια χρόνια ζωῆς κι αὐτά κάποτε θά πεθάνουν.  

Οἱ ἀπέραντοι κόσμοι πού στροβι­λίζονται στά ἀπύθμενα χάη τοῦ σύμπαντος, θά φθαροῦν, ὅπως φθείρονται τά παλαιά ροῦχα· καί τά κατάλοιπά τους ὁ Δημιουργός τῶν πάντων θά τά μαζέψει ὡς ἐπανωφόρι, θά τά ἀλλάξει καί θά δημιουργήσει ἀπ’ αὐτά ἕνα νέο σύμπαν, ἄφθαρτο καί αἰώνιο. Ἐνῶ ὅμως ὅλος αὐτός ὁ κόσμος θά ὑποστεῖ τόσο μεγάλες ἀλλαγές, ὁ Κύριος, εἴπαμε,  μένει πάντοτε ὁ ἴδιος καί δέν πρόκειται νά γηράσει ποτέ.

         Ὁ κόσμος μένει ἀσταθής, φθειρόμενος καί μεταβαλλόμενος. Ὁ Κύριος ἀσάλευτος, ἀμετάβλη­τος, αἰώνιος. Τό σύμπαν βαδίζει ἀργά ἀλλά καί σταθερά πρός τό θάνατο. Κάθε κίνηση τῶν ἄστρων του εἶναι καί ἕνα βῆμα πρός τό τέλος, κάθε λάμψη τῶν ἥλιων του εἶναι καί ἕνα ἀγγελ­τήριο τοῦ θανάτου του· οἱ ἐκρήξεις τῶν στοιχείων του εἶναι ἦχος νεκρικῆς καμπάνας, πού ἀναγγέλλει τήν κηδεία του.

 Τό σύμπαν φθείρεται, πεθαίνει.

Ὁ Δημιουργός του ὅμως ὄχι. Δέν εἶναι ἕνα στοιχεῖο τοῦ σύμπαντος ὁ Κύριος. Δέν ἀποτελεῖ τμῆμα τοῦ φθειρομένου κόσμου. Ὁ Κύριος εἶναι ἄναρχος καί ἀτελεύτητος, αἰώνιος καί ἀμετάβλη­τος, σταθερός καί ἀσάλευτος. Μέσα στόν μετα­βαλλόμενο κόσμο Ἐκεῖνος δέν ἀλλάζει ποτέ. Οὔτε ἡ φθορά τόν ἐγγίζει, οὔτε τά γηρατειά τόν συν­θλίβουν. Δέν ἔχει ἀρχή, δέν θά γνωρίσει τέλος. Εἶναι τό Α καί τό Ω, ὁ πρῶτος καί ὁ ἔσχατος, ἡ δημιουργική ἀρχή καί ὁ τελικός σκοπός τῶν πάντων.

*****

Ζοῦμε μέσα σ’ αὐτό τόν μεταβαλλόμενο κόσμο. Σέ μᾶς φαίνεται ἀπέραντος καί αἰώνιος, ἀφοῦ ἐμεῖς μοιάζουμε τόσο μικροί καί ἀσήμαντοι μπροστά του καί τόσο πρόσκαιροι. Πρόσκαιροι! Ἐμεῖς φεύγουμε, τά βουνά μένουν καί τά ἄστρα ἐξακολουθοῦν νά φωτίζουν τό νυκτερινό σκοτά­δι. Ἀλλ’ ὅσο φθαρτοί καί πρόσκαιροι εἴμεθα ἐμεῖς, τόσο εἶναι φθαρτός καί πρόσκαιρος καί ὁ κόσμος ὅλος. Γι’ αὐτό καί, ὅσο καί ἄν ἐπιθυμοῦμε καί ἐπιχειροῦμε νά βροῦμε στήριγμα σταθερό σ’  αὐ­τόν τόν κόσμο τῆς φθορᾶς, μένουμε πάντοτε με­τέωροι καί ἀσταθεῖς καί ἀβέβαιοι. Διότι δέν ὑπάρ­χει στήριγμα ἀσάλευτο μέσα στόν κόσμο καί τήν κατάστασή του ὅλη.

 Δέν ὑπάρχει, ἀδελφοί, στήριγμα!

         Ἐκεῖ πού χθές στηρίχθηκαμε, σήμερα ἀντι­κρύζουμε ἐρείπια· καί αὐτό πού σήμερα μᾶς προσ­φέρει ἀσφάλεια, αὔριο θά μᾶς ἐγκαταλείψει μό­νους. Θά θρηνήσουμε ἐπάνω σ’ ἕνα τάφο, στά ἐρείπια ἑνός σπιτιοῦ, στό ναυάγιο μιᾶς ἐπιχει­ρήσεως, στήν ἀποτυχία ἑνός σχεδίου, στήν τρα­γωδία ἑνός διχασμοῦ, στή φρίκη μιᾶς προδοσίας.  Τό μόον βέβαιο καί σταθερό πράγμα τοῦ κόσμου τούτου εἶναι ἡ ἀβεβαιότητα καί ἡ ἀστάθειά του. Τίς ἡμέρες αὐτές ὁλόκληρος ὁ πλανήτης τῆς γῆς εἶναι ἀνάστατος καί οἱ κάτοικοί του τρέμουν σάν φθινοπω­ρινά φύλλα, ἀδύναμοι νά ἀντισταθοῦμε σέ ἕνα ἰό ἀόρατο σέ γυμνό μάτι. Λαμβάνουμε μέτρα προστασίας  καί καλά κάνουμε. Ὅλοι ὀφείλουμε νά ὑπακοῦμε στίς ὁδηγίες τῶν εἰδικῶν, ὅμως ποτέ μή ξεχνᾶμε τό λόγο τοῦ προφήτη καί βασιλιᾶ Δαυΐδ: «οὐ γάρ ἐπί τῷ τόξῳ μου ἐλπιῶ, καί ἡ ρομφαία μου οὐ σώσει με» (ψαλμ. 43, 7). Δέν θά στηρίξω τήν ἐλπίδα μου στό τόξο μέ τό ὁποῖο πολεμῶ, καί δέν θά μέ σώσει τό σπαθί πού κρατῶ στά χέρια μου. Λαμβάνω τά μέτρα μου, ἀλλά δέν στηρίζομαι μόνο καί κυρίως σ᾽αὐτά. Δέν ἀρκεῖ μόνο ἡ ὁριζόντια θεώρηση καί ἀντιμετώπιση τοῦ προβλήματος. Ἀναγκαιότερη καί ἀποτελε­σματικότερη εἶναι ἡ κάθετη.  Στρέφω τό βλέμμα στόν οὐρανό καί ἱκετεύω μέ συντριβή καί ζητῶ τό ἔλεος καί τήν προστασία τοῦ Θεοῦ. «Ἐν τῷ Θεῷ ποιήσομεν δύναμιν»  (ψαλμ. 59,14). Μέ τή δύνα­μη τοῦ Θεοῦ θά ὑπερβοῦμε τό πρόβλημα καί θά ἀντιμετωπίσουμε τή δοκιμασία.

         Πάνω ἀπό ὅλους καί ὅλα εἶναι ὁ παντο­δύναμος Θεός. Στά βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ἐπανειλημμένως οἱ ἱεροί συγγραφεῖς κάμνουν λόγο γιά θανατικό πού ἔπεφτε στίς τάξεις τοῦ Ἰσρα­ηλιτικοῦ λαοῦ καί τό ὁποῖο στανματοῦσε μέ τήν καταφυγή  στόν Θεό. Στόν 105ο (στ.30) ψαλμό λέγεται ὅτι μέ τήν παρέμβαση τοῦ Φινεές, τοῦ ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ «ἐκόπασεν ἡ θραῦσις». Ἐσταμάτησεν ἡ θραύση καί ἡ πληγή τοῦ θανάτου, πού εἶχε πέσει στόν λαό ἐξ αἰτίας τῆς ἁμαρτίας. Καί σέ ἄλλη περίπτωση πού μέσα  σέ ἕξι ὧρες θανα­τώθηκαν ἑβδομήντα χιλιάδες Ἰσραηλίτες, ὅταν ὁ Δαυΐδ μετανοημένος γιά τό λάθος του πρόσφερε θυσία στόν Θεό «ἐπήκουσε Κύριος τῇ γῇ, καί συνεσχέθη ἡ θραῦσις ἐπάνωθεν Ἰσραήλ» (Β΄Βα­σιλ. Κδ΄25). Μετά τήν προσφορά τῶν θυσιῶν ἔδειξεν ὁ Κύριος τήν εὐσπλαγχνία Του καί κατέπαυσεν ἡ θανατική τιμωρία, πού εἶχε πέσει ἐπάνω στόν Ἰσραήλ.

         Σέ μιά στιγμή ὁ παντοδύναμος Κύριος καί Θεός μας  μπορεῖ νά θέσει τέρμα στό κακό. Γιά νά γίνει αὐτό χρειάζεται ἡ δική μας μετάνοια.  Ἄς ποῦμε, ἀδελφοί μου, ἄς κραυγάσομεν ἐκ βάθους ψυχῆς, «ἡμάρτομεν, Κύριε, ἠνομήσαμεν, ἠδική­σαμεν ἐνώπιόν σου, οὐ συνετηρήσαμεν οὐδέ ἐποι­ήσαμεν καθώς ἐνετείλω ἡμῖν» καί τότε ἡ φλόγα τῆς καμίνου θά μετατραπεῖ σέ δρόσο, τά στόματα τῶν λεόντων θά κλείσουν καί ἡ «Νινευΐ οὐ καταστραφήσεται».

         Ἀβέβαιος λοιπόν ὁ κόσμος, ἀδύναμη ἡ ἰσχύς του. Τά ὅπλα του καί οἱ ἰοί του καταστρέφουν καί ἀφανίζουν. Ὁ Θεός εἶναι ἡ ζωή, εἶναι τό Φῶς, εἶναι ἡ ἀνάπαυση καί ἡ εὐτυχία τῶν ἀνθρώπων. Τό ἀόρατο κέντρο, στό ὁποῖο στηρίζεται τό πᾶν καί ἀπό τό ὁποῖο ἀντλοῦν ζωή τά πάντα εἶναι ὁ Χριστός. Αὐτός εἶναι  ἡ ζωή τοῦ κόσμου! Ὁ κόσμος δέν ἔχει ζωή ἀπό τόν ἑαυτό του. Ἀντλεῖ ζωή ἀπό τόν Δημιουργό του. Αὐτός, ὁ Δημιουργός τοῦ κόσμου, εἶναι ὁ «διδούς πᾶσι ζωήν καί πνοήν καί τά πάντα» (Πράξ. ιζ’ 25)· εἶναι Ἐκεῖνος, ὁ Ὁποῖος δίδει σε  ὅλα ζωή καί ἀναπνοή καί ὅλα τά ἀναγκαῖα γιά τή ζωή τους.

*****

«Πάντες ὡς ἱμάτιον παλαιωθήσονται… σύ δέ ὁ αὐτός εἶ, καί τά ἔτη σου οὐκ ἐκλείψουσι»

         Λοιπόν, σ’ Αὐτόν — τόν Χριστό — νά στηρίζουμε τήν ζωή μας. Ὄχι στά ἀσταθῆ καί ἀβέβαια στηρίγματα τοῦ κόσμου. Μή δίνουμε τήν ἀγάπη μας στόν κόσμο τοῦτο καί τίς χαρές του. Ἡ πρώτη ἀγάπη τῆς ψυχῆς μας ἄς εἶναι Ἐκεῖνος, πού εἶναι ἡ ζωή καί ἡ αἰώνια χαρά μας!

       Πεπεισμένοι περί τῆς ματαιότητος καί τῆς παροδικότητος καί τοῦ ἐφημέρου τῶν πραγμάτων τοῦ παρόντος κόσμου, ἄς ἔχου­με στραμμένο τό βλέμμα πρός τόν οὐρανό. Τόν Χριστό νά καταστή­σουμε Νυμφίο τῆς ψυχῆς μας· τόν αἰώνιο καί ἀναλλοίωτο Κύ­ριο. Αὐτόν νά ὑπηρε­τήσουμε, νά τόν δοξά­ζουμε μέ τή ζωή καί τά ἔργα μας. Καί ἔτσι θά μποροῦμε ἀπό προσωπική πείρα νά μιλᾶμε καί στούς ἄλλους γιά τόν Χριστό καί νά τούς καλοῦμε νά προσέλθουν στήν Ἐκ­κλησία Του γιά νά πάρουν δύναμη, νά εἰρη­νεύσουν, νά εὐτυχίσουν στή ζωή τους.

Ἱερός Καθεδρικός Ναός Ἁγ.Ἰωάννου, Λευκωσία
Κυριακή 08.03.2020

Στον Ιερό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο Ελληνικό Κοιμητήριο Λευκωσίας τέλεσε τη Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου Επισκόπου Καισαρείας σήμερα, Κυριακή Β΄ των Νηστειών, ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα και Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου Αρχιμ. κ. Ιωάννης Ιωάννου, πλαισιούμενος από τον εφημέριο τού Ναού π. Μαρίνο Κλαδά και τον διάκονο τού Αρχιεπισκόπου π. Μιχαήλ Νικολάου.

Πριν το τέλος τής Θείας Λειτουργίας τέλεσε εκ  μέρους τού Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Χρυσοστόμου το ετήσιο μνημόσυνο του Τομεάρχη της ΕΟΚΑ και πρώην Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Εσωτερικών και Αμύνης, Πολύκαρπου Γιωρκάτζη.

Μετά το πέρας τής επιμνημόσυνης δέησης, ακολούθησε τρισάγιο και κατάθεση στεφάνων στον τάφο του Πολύκαρπου Γιωρκάτζη, στην παρουσία συγγενών, συνεργατών και φίλων, ανάμεσα στους οποίους και ο υιός του και Δήμαρχος Λευκωσίας κ. Κωνσταντίνος Γιωρκάτζης και η πρώην σύζυγός του κ. Φωτεινή Παπαδοπούλου.

Αρχιμ. Τριφύλλιος Ονησιφόρου
Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου

Kωστής Kοκκινόφτας
Kέντρο Mελετών Iεράς Mονής Kύκκου
H ZΩH KAI TO EPΓO TOY ΛOΓIOY APXIMANΔPITH ΛEONTIOY XATZHKΩΣTA (1918-2004)

O Λοΐζος Kκολής, όπως ήταν το λαϊκό όνομα του π. Λεόντιου Xατζηκώστα, γεννήθηκε το 1918 στο κατεχόμενο από τα τουρκικά στρατεύματα εισβολής του 1974 χωριό της επαρχίας Kερύνειας Kαζάφανι. Oι οικονομικοί πόροι της οικογένειάς του ήταν πολύ περιορισμένοι και ο μετέπειτα λόγιος Aρχιμανδρίτης έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής τουμέσα σε συνθήκες φτώχειας και ανέχειας. Ωστόσο, κατάφερε να αποφοιτήσει από το δημοτικό σχολείο της γενέτειράς του και να εγγραφεί, το 1930, στο Γυμνάσιο της Kερύνειας. Δύο χρόνια αργότερα, όμως, εξαιτίας οικονομικών δυσκολιών υποχρεώθηκε να διακόψει τις σπουδές του. Ωστόσο, ο διορισμός στο Kαζάφανι του δάσκαλου και λογοτέχνη KώσταMοιράνθη και η γνωριμία του στην Kερύνεια με τον λόγιο δικηγόρο Σάββα Xρίστη, άλλαξε τον ρου της ζωής του. Aμφότεροι, διαπιστώνοντας την έφεσή του για μάθηση, έθεσαν στη διάθεσή του τη βιβλιοθήκη τους, γεγονός που του έδωσε τη δυνατότητα να διευρύνει τους πνευματικούς του ορίζοντες.

Mερικά χρόνια αργότερα, ο νεαρός Λοΐζος αναζήτησε εργασία στα μεταλλεία, που τότε απασχολούσαν μεγάλο τμήμα του κυπριακού εργατικού δυναμικού, κάτω από σχεδόν απάνθρωπες συνθήκες εργασίας. Οι εμπειρίες του από το Mαυροβούνι, τη Σκουριώτισσα και την Kαλαβασσό, όπου εργάστηκε διαδοχικά, αποτυπώθηκαν στα διηγήματα, που δημοσίευσε στην εφημερίδα «Eλευθερία», το 1937, και εξέδωσε, μαζί με άλλα, σε βιβλίο ένα χρόνο αργότερα, με το ψευδώνυμο «Πάρις Λαγκάδης».

Στο μεταξύ, οι πνευματικές του αναζητήσεις τον οδήγησαν, στα τέλη του 1938 – αρχές του 1939, στη φημισμένη για τους ασκητικούς μοναχούς της Mονή Σταυροβουνίου, όπου εντάχθηκε στους δοκίμους της. Aπό τη Mονή αυτή εστάλη, τον Mάιο του 1940, για να συμβάλει στη στήριξη της λειτουργίας της σχεδόν ερειπωμένης Mονής της Tροοδίτισσας, όπου ήδη βρίσκονταν και μερικοί άλλοι Σταυροβουνιώτες μοναχοί. Tότε χειροτονήθηκε Iεροδιάκονος για τις ανάγκες της Μονής, οπότε μετονομάστηκε σε Λεόντιο. Σύντομα, όμως,

διαπίστωσε ότι το νέο περιβάλλον δεν ταίριαζε με την ιδιοσυγκρασία του, γι’ αυτό και στα μέσα Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους απεχώρησε.

Ένα περίπου μήνα αργότερα, η Eλλάδα εισήλθε στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, παρά το πλευρό των Συμμάχων. Tο γεγονός αυτό προκάλεσε ενθουσιασμό στην Kύπρο και πολλοί νέοι έσπευσαν να καταταγούν στο Kυπριακό Σύνταγμα, που δημιουργήθηκε από τους Bρετανούς. Ανάμεσά τους περιλαμβανόταν και ο π. Λεόντιος, ο οποίος κατετάγη τονNοέμβριο του 1940 και εστάλη στη Bόρεια Aφρική, από όπου προωθήθηκε τον Mάρτιο του επόμενου έτους στην Eλλάδα. Δεν πρόλαβε, όμως, να εμπλακεί σε πολεμικές αναμετρήσεις, γιατί πραγματοποιήθηκε η γερμανική επίθεση και η κατάρρευση του μετώπου. Γι’ αυτό και μεταφέρθηκε στην Kρήτη, η οποία, τον Mάιο του 1941, επίσης κατελήφθη από τους Γερμανούς. O π. Λεόντιος βρήκε τότε καταφύγιο σε μία φιλόξενη οικογένεια των χωριών του νησιού, στο σπίτι της οποίας συνελήφθη, τον Φεβρουάριο του 1942. Aκολούθως, οδηγήθηκε στην ηπειρωτική Ελλάδα και επιβιβάστηκε σε τραίνο με τελικό προορισμό τη Γερμανία. Kατάφερε, όμως, να δραπετεύσει στα Σκόπια, αλλά οι Aλβανοί, που συνάντησε, τον παρέδωσαν στους Bουλγάρους, οι οποίοι τους έστειλαν για εγκλεισμό σε στρατόπεδο στην Eλλάδα.

Kατά τη μεταφορά του, κατάφερε και πάλι να δραπετεύσει και να περιπλανηθεί στον θεσσαλικό κάμπο, όπου συνελήφθη από Iταλούς στρατιώτες, που τον οδήγησαν σε στρατόπεδο αιχμαλώτων στη Bόρεια Iταλία. Eκεί παρέμεινε έγκλειστος, μέχρι τον Mάιο του 1943, οπότε δραπέτευσε και πάλι, για να βρει αυτή τη φορά καταφύγιο στον μύλο ενός καλοκάγαθου Iταλού, ο οποίος τον έκρυψε μέχρι το τέλος του πολέμου. Πρόκειται, ίσως, για μοναδική περίπτωση στρατιώτη των συμμαχικών δυνάμεων, που κατάφερε να δραπετεύσει, μετά τη σύλληψή του, και από τις τρεις δυνάμεις της ξένης κατοχής στην Eλλάδα, Γερμανία, Bουλγαρία και Iταλία.

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ…

Η Ιερά Μητρόπολη Κωνσταντίας και Αμμοχώστου ανακοινώνει ότι, για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας από τη νόσο του κορονωϊού, τα γραφεία της Ιεράς Μητροπόλεως θα παραμείνουν κλειστά για το κοινό την ερχόμενη εβδομάδα, από Δευτέρα 16 έως και το Σαββάτο 21 Μαρτίου 2020.

Το Γραφείο Αδειών Γάμου θα μπορεί να  εξυπηρετεί το κοινό τηλεφωνικώς στο 23812444 ή μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στο adiesgamouimc@gmail.com

Αναλόγως των εξελίξεων, θα υπάρξει ενημέρωση για τη συνέχεια. 

Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως,
14 Μαρτίου 2020.

Με κατάνυξη και ιερό δέος συμπροσευχήθηκαν οι πιστοί σήμερα Παρασκευή 13 Μαρτίου 2020, στην ιερά ακολουθία των Τρίτων Χαιρετισμών της Υπεραγίας Θεοτόκου, στον Ιερό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο Ελληνικό Κοιμητήριο Λευκωσίας, όπου χοροστάτησε ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος της κατεχόμενης Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα, έψαλλε τους χαιρετισμούς της Υπερμάχου Στρατηγού του γένους μας, Κυρίας Θεοτόκου και μίλησε στους πιστούς με θέμα: «Χαῖρε ἀνόρθωσις τῶν ἀνθρώπων…», όπου εκτενώς αναφέρθηκε στον τρόπο με τον οποίο ακούει τις προσευχές των παιδιών της η Θεοτόκος και τάχιστα ενεργεί υπέρ αυτών, ως Γοργοϋπήκοος Παναγία και πολυεύσπλαχνη μητέρα όλων των χριστιανών.
Τόνισε, ο Πανοσιολογιώτατος ότι, από τους σημερινούς ύμνους ας κρατήσουμε το ‘’χαίρε, ανόρθωσις των ανθρώπων”. Αυτό ζητάμε όλοι. Αυτό θέλουμε. Η κρίση θα περάσει, όμως, η παρακμή θα μείνει και θα μας ταλαιπωρεί. Εύχομαι η Παναγία να μας βοηθήσει, εφόσον το θέλουμε, για αυτήν την ανόρθωση που όλοι επιθυμούμε. Ο τόπος μας, είπε στη συνέχεια ο άγιος Καθηγούμενος, όπως γνωρίζουμε όλοι, βρίσκεται σε κατάσταση πολύ κρίσιμη. Οικονομική και πνευματική. Χρόνια τώρα καταστρέφεται σταδιακά, μεθοδικά και ύπουλα. Καταστρέφονται τα στηρίγματά του, τα θεμέλια της παραδόσεώς του…

«Ακούσαμε τον υμνωδό της Εκκλησίας να χαιρετίζει την Παναγία και να την δοξάζει λέγοντάς της «Χαίρε ανόρθωσις των ανθρώπων, χαίρε κατάπτωσις των δαιμόνων». Και αυτός ο χαιρετισμός αφορά και στο άπαξ και στο πάντοτε. Το άπαξ είναι η αρχή. Είναι εκείνη η ώρα, που η Παναγία έρχεται να ανορθώσει τον πεπτωκότα άνθρωπο. Και αυτή η ανόρθωση είναι οντολογική. Ο άνθρωπος εξέπεσε της Θείας χάριτος, και εξέπεσε σε μία κατάσταση ζωής, που τον βασανίζει ακόμα. Στην κατάσταση του πόνου, της φθοράς και τελικά, του θανάτου.

Κι εμείς σε κάθε κίνδυνο, σε κάθε δυσκολία, σε κάθε πειρασμό… ας τρέχουμε αμέσως σε Εκείνη. Αμέσως να τρέχουμε! Ας έχουμε πρόχειρο το όνομά της στα χείλη μας όπως ο απλός λαός τη φωνάζει σε κάθε του ανάγκη: «Παναγία μου!». Ας την επικαλούμαστε και για τα θέματα που απασχολούν την επικαιρότητα. Κι εκεί που όλοι είναι απελπισμένοι, αγωνιούν, πανικοβάλλονται για την επιδημία που ενέσκυψε τις τελευταίες ημέρες, ας θυμούνται ότι «ὅπου Θεός βούλεται, νικᾶται φύσεως τάξις».

…Και κάτι τελευταίο. Ακούγεται από διαφόρους ότι θα καλούν τους ιερείς στο σπίτι να τους κοινωνούν, να τους μεταδίδουν το Σώμα και Αίμα τού Χριστού κατ’ οίκον. Αυτό δεν είναι πρόοδος, είναι εκκοσμίκευση και αποϊεροποίηση των πάντων μπροστά στην φιλαρέσκεια και ανθρωπαρέσκειά μας, ώστε να μας επαινούν εμάς τούς ιερείς οι διάφοροι σύγχρονοι άγευστοι τής Χάριτος τού Θεού. Μόνο σε εξαιρετικά επείγουσες περιπτώσεις μεταβαίνει ο ιερεύς στην οικία κάποιου για να τον μεταλάβει. Αλλιώς, ο κάθε πιστός που ποθεί πραγματικά να ενωθεί με τον Χριστό, θα καταβάλει τη δική του άσκηση, θυσία και αγώνα. Αν δεν προσέρχεται με τέτοια πίστη στο μυστήριο, καλύτερα να απέχει παντελώς».

Αρχιμ. Τριφύλλιος Ονησιφόρου
Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Το Ίδρυμα Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄ ανακοινώνει ότι τόσο το Βυζαντινό Μουσείο όσο και η Βιβλιοθήκη του Ιδρύματος θα παραμείνουν κλειστά για το κοινό μέχρι το Σάββατο, 21 Μαρτίου 2020, στα πλαίσια των μέτρων περιορισμού της εξάπλωσης του κορωνοϊού.

Το Ίδρυμα Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄ εκφράζει τη λύπη του για την ταλαιπωρία που θα υποστεί το κοινό.

ANNOUNCEMENT

The Archbishop Makarios Foundation announces that the Byzantine Museum and the Library of the Foundation will remain closed until Saturday, March 21st, 2020, as precautionary measures taken to prevent the spread of the coronavirus COVID-19.

The Archbishop Makarios Foundation apologises for any inconvenience caused.

Δείτε την ανακοίνωση εδώ…

Πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία τη Δευτέρα, 9 Μαρτίου 2020, στην αίθουσα τελετών της Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού η πρώτη Ημερίδα του Προγράμματος Μαθητικών Θρησκευτικών Περιηγήσεων. Είναι το πέμπτο σχολικό έτος λειτουργίας του Προγράμματος, κατά το οποίο μαθητές και μαθήτριες Γυμνασίων, Λυκείων και Τεχνικών Σχολών, με την καθοδήγηση καθηγητών τους, επισκέπτονται Ναούς και Μονές, περιγράφουν τα κτίριά τους, τις τοιχογραφίες τους, τα κειμήλια, την ιστορία και τις παραδόσεις τους, παίρνουν συνεντεύξεις από κληρικούς και λαϊκούς και παρουσιάζουν τα ευρήματά τους στα σχολεία τους και σε επαρχιακές Ημερίδες. Το επίπεδο των εργασιών των μαθητών και των μαθητριών, τόσο ως προς το περιεχόμενο όσο και ως προς τον τρόπο παρουσίασης, ήταν ψηλό. Οι μαθητές και οι μαθήτριες, εκτός από τις γνώσεις που απέκτησαν, είχαν την ευκαιρία και για μια πιο βιωματική επαφή με την Εκκλησία.

Το Πρόγραμμα είναι καρπός της συνεργασίας του Συνοδικού Γραφείου Προσκυνηματικών Περιηγήσεων της Εκκλησίας της Κύπρου και της Διεύθυνσης Μέσης Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας.

Στην Ημερίδα παρουσιάστηκαν οι εξής εργασίες:

• «Ο πολιούχος Άγιος της Λεμεσού, Ιωάννης ο Ελεήμων», με περιγραφή και του ομώνυμου ναού από τα Λύκεια Αγίου Ιωάννη και Αγίου Νικολάου.
• «Σπηλιές – Τόποι λατρείας» από το Λύκειο Αγίου Σπυρίδωνα. Με την εργασία αυτή έγινε περιγραφή της Μονής του Αγίου Γεωργίου στην Ερήμη, η οποία έχει επανασυσταθεί πρόσφατα ως ανδρώα Μονή.
• «Καθεδρικός Ναός Αγίας Νάπας Λεμεσού» από το Λύκειο Αποστόλου Λουκά Κολοσσίου. Έγινε αναφορά στους προϋπάρξαντες δύο Ναούς στην ίδια θέση (του 13ου αιώνα ο πρώτος και της τουρκοκρατίας ο δεύτερος) και στον υπάρχοντα σήμερα (τέλος 19ου αιώνα) με τις σύγχρονες εικόνες και τοιχογραφίες και το μαρμάρινο τέμπλο και άμβωνα των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα. Οι παλαιότερες εικόνες του Ναού, έργα της Σχολής του Αγίου Ηρακλειδίου, φιλοξενούνται στο Μουσείο της Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού.
• «Επίσκεψη στα παρεκκλήσια της ενορίας Παναγίας Ευαγγελίστριας Κάτω Πολεμιδιών (Παναγίας Καρμιώτισσας, Αγίας Αναστασίας, Αγίου Γεωργίου)» του Γυμνασίου Αγίας Βαρβάρας. Πρόκειται για Ναούς που κτίστηκαν μέχρι το τέλος του 15ου αιώνα – αρχές του 16ου αιώνα.
• «Ιερά Μονή Αρχαγγέλου Μιχαήλ (Μονάγρι)» του Γυμνασίου Ζακακίου. Η Μονή έχει επανασυσταθεί ως ανδρώα τελευταία. Τα κτίριά της άρχισαν να ανοικοδομούνται το 1740 μετά από πυρκαγιά που τα κατέστρεψε. Στο Ναό της Μονής υπάρχουν κάποιες τοιχογραφίες.
• «Ιερά Μονή Παναγίας Σφαλαγγιώτισσας» του Γυμνασίου Καλογεροπούλου. Η Μονή, που βρίσκεται σε περιοχή του Αγίου Αθανασίου Λεμεσού, έχει επανασυσταθεί το 1977 ως γυναικεία, με μοναχές που ήλθαν από τη Μονή του Αγίου Γεωργίου Αλαμάνου. Η Μονή είχε λεηλατηθεί από τους Τούρκους, οι οποίοι έκλεψαν και την εφέστια εικόνα της Παναγίας, η οποία βρέθηκε αργότερα.

Μαθητές και μαθήτριες του Λυκείου Αγίου Ιωάννη παρουσίασαν καλλιτεχνικό πρόγραμμα.

Στην Ημερίδα παρέστησαν ο Πρόεδρος του Συνοδικού Γραφείου Προσκυνηματικών Περιηγήσεων της Εκκλησίας της Κύπρου Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος, ο οποίος διάβασε το χαιρετισμό του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Χρυσοστόμου και κήρυξε την έναρξη των εργασιών της Ημερίδας, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Αμαθούντος κ. Νικόλαος, ο Επαρχιακός Επιθεωρητής Λεμεσού κ. Στέλιος Θεοφίλου, ο Επιθεωρητής Θρησκευτικών Μαθημάτων κ. Γεώργιος Κάκκουρας, ο Σύμβουλος Θρησκευτικών Μαθημάτων κ. Κώστας Στεφανή, ο Διευθυντής του Γραφείου Ποιμαντικής Διακονίας της Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού κ. Σταύρος Ολύμπιος, κληρικοί, εκπαιδευτικοί, συνεργάτες του Συνοδικού Γραφείου Προσκυνηματικών Περιηγήσεων κ.ά.

Την Ημερίδα φιλοξένησε η Ιερά Μητρόπολις Λεμεσού.

Από το Γραφείο Προσκυνηματικών Περιηγήσεων

Διαβάστε το χαιρετισμό του Μακαριωτάτου εδώ…

Τά Νιάτα πάντα στίς Ἐπάλξεις
Αποικιοκρατῆστε τήν ψυχή σας!

Εὐδόκιου Δημητρίου
θεολόγου

Νά ’ναι κανείς νέος, νοιώθει πώς ἔχει φτερά γιά νά πετάξει μακριά στούς αἰθέρες σάν ἀϊτός. Ἡ ὁρμητικότητα κι ὁ αὐθορμητισμός εἶναι ἀπό τά κύρια χαρακτηριστικά της νιότης καί κινητήριος μοχλός τῆς κοινωνίας. Ἀλλοίμονο σ’ ὅποιον προδώσει ἕνα παιδί! «Ἄν κάποιος σκανδαλίσει ἕναν ἀπό αὐτούς τούς μικρούς πού πιστεύουν σ’ Ἐμένα, τοῦ συμφέρει νά δέσει μυλόπετρα στόν λαιμό του καί νά πέσει στό πέλαγος τῆς θάλασσας», λέει ὁ Χριστός (Ματθ. ιη’, 6).

Οἱ νέοι προχωροῦν σέ παράτολμα ἐγχειρήματα, ἄξια θαυμασμοῦ, γιατί ἔχουν μία δύναμη ἀνεξήγητη, πού συχνά κρύβεται περίτεχνα στά μύχια τῆς ψυχῆς τους. Τήν κατάλληλη στιγμή ἀδράττουν τήν εὐκαιρία, βρίσκουν τό θάρρος, διεκδικοῦν καί νικοῦν. Γι’ αὐτό ἔγραψε πρός τούς νέους ὁ Ἀπόστολος Ἰωάννης: «νεανίσκοι, ἰσχυροί ἐστε καί ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἐν ὑμῖν μένει καί νενικήκατε τόν πονηρόν» (Α’ Ἰωάν. β’, 14). Μέ μία τέτοια πνευματική ὁρμή, πού παράγεται μέσα μας, ὅπου μένει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, ἡ νίκη εἶναι σίγουρη.

Ἀλλά καί τόν ἄνθρωπο πού φέρει μέσα του τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, πού εἶναι ὅσο τό δυνατόν σταθερός στόν ἀγώνα του, εἶναι κανείς πού τόν ἀγνοεῖ; Τήν ἀνήσυχη νιότη καί τήν ἀκοίμητη ψυχή κανείς δέν τήν καταφρονεῖ. Μία τέτοια ξύπνια ψυχή ἦταν ὁ νεαρός Ἀπόστολος Τιμόθεος, πού διάβαζε μέ εὐλάβεια τήν ἐπιστολή τοῦ διδασκάλου του, Ἀποστόλου Παύλου: «κανείς μήν καταφρονήσει τή νεότητά σου» (Α’ Τιμ. δ’, 12).

Ἡ μιζέρια τρώει τό χαμόγελο τῶν ἀνθρώπων. Ὅποιου τρυπηθεῖ ἡ καρδιά ἀπό τήν ἀπογοήτευση καί τήν ἀπαξίωση, ἀφαιμάσσεται ἡ ζωντάνια του καί ἀργοπεθαίνει ἡ νεότητά του. Κανένας νέος δέν θέλει τέτοια νεκρωμένη ζωή, ἀλλά ζηλεύει ὁ,τιδήποτε παντοτινά ἐλεύθερο.

Πρίν ἀκριβῶς 60 χρόνια, τά ἀδούλωτα νιάτα τῆς Κύπρου ὅρμηξαν νά ἁρπάξουν τήν ἐλευθερία ἀπό τά χέρια ἐκείνων πού ἀπαγόρευαν
«Νά φκεῖ τό φῶς, ἡ Μάνα μας, καθένας νά γελάσει, νά πεταλλίσουν τζι’ οἱ ψυσιές
τζι’ ἄνεσιν νά ’βρουν οἱ φτωσιές τζι’ ὁ τόπος νά γιορτάσει» (Δημήτρης Λιπέρτης).
Στερημένοι ἐλευθερίας οἱ Κύπριοι ἐξεγερθήκαμε γιά νά διεκδικήσουμε ὅ,τι εἴχαμε συνώνυμο τῆς λευτεριᾶς, τό σφιχταγκάλιασμα μέ τή Μάνα Ἑλλάδα. Ἄνθρωποι ὅλων τῶν ἡλικιῶν, ἄνδρες καί γυναῖκες, ἔτρεξαν νά συνεισφέρουν στόν ἀγώνα ὅσα περνοῦσαν ἀπό τά χέρια τους.
Οἱ μαθητές καί οἱ μαθήτριες, οἱ φοιτητές καί οἱ φοιτήτριες, ἡ ἀκμαία νεολαία τῆς Μεγαλονήσου ἀποκάλυψε τήν τιτάνια ψυχή της, πού συμβιβαζόταν μόνον μέ τή νίκη! Τό διαισθάνθηκε ἔγκαιρα ὁ στρατιωτικός ἀρχηγός τῆς Ε.Ο.Κ.Α., Στρατηγός Διγενής, γι’ αὐτό καί στό χαρτί πού σχεδίαζε τή δομή τοῦ ἀγώνα, ἀνάμεσα σ’ ἄλλα σχεδίασε καί μία εὐθεία γραμμή πού ἕνωνε τή λέξη «Ἀρχηγός» κατευθείαν μέ τήν «Ἄλκιμο Νεολαία τῆς Ε.Ο.Κ.Α» (Α.Ν.Ε. ἦταν ἡ νεανική ὀργάνωση τοῦ ἀγώνα), (Φωτογραφία 01). Μέ ἄλλα λόγια, ὁ Ἀρχηγός ἐκτίμησε τή μαθητιώσα καί φοιτητιώσα νεολαία ὡς πολύτιμους συνεργάτες, ἱκανούς νά ἀναλάβουν δύσκολες ἀποστολές γιά τήν ἐλευθερία τοῦ νησιοῦ.

Ἐξέφρασε πολλές φορές τήν ἐκτίμηση πού ἔτρεφε πρός τά ἡρωικά νιάτα τῆς Κύπρου. Σέ ἕναν πύρινο χαιρετισμό του, ἔγραφε ΣΤΑ ΚΥΠΡΙΑΚΑ ΝΕΙΑΤΑ: «Ἐδείξατε διά μίαν ἀκόμη φοράν ὅτι μέσα σας ἀνάβει ἄσβεστη ἡ φλόγα τῶν μεγάλων ἰδεωδῶν του Ἔθνους. Μέ τήν ὁρμήν πολεμάρχων τῶν ἀπελευθερωτικῶν ἀγώνων μας, μέ τήν αὐτοθυσίαν ἐκείνων πού προτιμοῦν τόν θάνατον ἀπό τήν δουλείαν, φέρνετε κάθε μέρα τήν δόξαν τοῦ ἀγῶνος μας πιό ψηλά καί θά τήν φέρετε μιά μέρα ἐκεῖ “ποῦ δέν μπορεῖ ψηλότερα ἡ δόξα νά ψηλώση”. (…) Μή λυγίσετε μπροστά στή βία. Ἡφαίστειο νά γίνουν τά στήθια σας γιά νά ξεχύση τήν λάβα του, ὥστε νή μή ἀφήση τίποτε τό βρωμερό μίασμα τῆς τυραννίας πού μολύνει τό νησί μας. Ἡ λευτεριά στούς ὑποδούλους ἀποκτᾶται πάντα μέ τό αἷμα καί ὄχι μέ εἰρηνικές ψευτοφωνές. Αὐτές εἶναι ἴδιον μόνον τῶν δειλῶν. Τά τραύματα στούς ἀγῶνες εἶναι παράσημα (…)», 16/12/1957.

Πόσο πολύ ὑπολόγιζε τή δύναμη τῶν νέων, φαίνεται καί ἀπό ἕνα ἄλλο σημεῖο. Στό τέλος τοῦ ἐθνικοῦ ἀπελευθερωτικοῦ ἀγώνα, λίγο πρίν ἐγκαταλείψει τήν Κύπρο μέ βαρειά καρδιά, αἰσθάνθηκε τήν ἀνάγκη νά ἀποχαιρετήσει μέ ἐπιστολές του δύο κατηγορίες ἀνθρώπων: μία πρός τούς ἀντάρτες ἀγωνιστές καί μία ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΛΚΙΜΟΝ ΝΕΟΛΑΙΑΝ ΕΟΚΑ (Α.Ν.Ε.). Σάν ἐθνική ἐξομολόγηση ἔγραφε στή νεολαία: «Σέ καμάρωνα. Σέ ἐθαύμαζα. Ἡ ψυχή μου ἐσκίρτα στήν ὁρμή τῶν ἐθνικῶν ἐκδηλώσεών σου. Ἔνιωθα τόν παλμό σου, ὁ ὁποῖος μέ ἔσπρωχνε στάς πιό τολμηράς ἀποφάσεις μου, γιατί ἤξερα πώς θά σέ εὕρισκα πάντα πλάι μου, ἐκτελεστήν πιστόν, ἀλλά καί τολμηρόν. Χάραξες τόν δρόμον, πού πρέπει νά ἀκολουθῆ ἡ νεολαία στούς ἀγώνας τοῦ Ἔθνους. Τό παράδειγμά σου θά ἐμπνέη τάς ἐπερχομένας γενεάς. Ἡ Κύπρος, ὁ Ἑλληνισμός καί ἐγώ ὁ Ἀρχηγός σου, σέ καμαρώνουμε (…)»(13/3/1959).

Τό νεανικό σφρίγος ἔδινε συνεχῶς στόν Στρατηγό Γρίβα μία βεβαιότητα θριάμβου. Τό γνώριζε καλά πώς «Ἡ Νεολαία εἶναι ὁ καθρέπτης ἑνός Ἔθνους. Νεολαία ἀδιάφορος εἰς ἐξορμήσεις δι’ Ἐθνικάς ἐπιδιώξεις, μαρτυρεῖ παρακμήν, ἐάν μή βαθυτέραν κοινωνικήν καί ἐθνικήν σῆψιν». Ἔτσι ἡ νεολαία τῆς Κύπρου, ἡ νεολαία τῆς Ε.Ο.Κ.Α. ἀνέλαβε τόσο σπουδαία ἀποστολή, ὅσο τῆς ἀξίζει.

Γιά χάρη της ἐκδίδονταν τά περιοδικά «Ἀγωγή Νέων» (γιά τά παιδιά τοῦ Δημοτικοῦ) καί «Ἐγερτήριον Σάλπισμα» (γιά τούς μεγαλυτέρους), μέ τήν κρυφή μέριμνα ἀγωνιστῶν καθηγητῶν.

Τά μέλη τῆς Α.Ν.Ε. ἦταν χωρισμένα σέ τέσσερις κατηγορίες. Πρῶτα ἦταν οἱ ἐνδοσχολικοί σύνδεσμοι, δηλαδή οἱ μαθητές πού ἔβρισκαν συμμαθητές τους καί τούς στρατολογοῦσαν στόν ἀγώνα. Ἔπειτα ἦταν τά ἀγόρια πού μποροῦσαν νά ἀναλάβουν ἀποστολές ἔξω ἀπό τό σχολεῖο. Ξεχωριστά ἦταν οἱ νέες πού κι αὐτές ἀναλάμβαναν ἐξωσχολικές ἀποστολές. Τέταρτη κατηγορία ἦταν οἱ μαχητικές ὁμάδες, πού ἀναλάμβαναν πιό ἐπικίνδυνες ἀποστολές. Ὅλοι οἱ μαθητές – μέλη ὁρκίζονταν «ὁ ἀγώνας τόν ὁποῖον ἀνέλαβα νά ὑπηρετήσω ὥς τή νίκη…», μά ὁ καθένας εἶχε ξεκάθαρη θέση, ἦταν αὐστηρά καθορισμένη ἡ ἀποστολή του.

Θαυμάζει κανείς τή νεολαία πού, ἀψηφώντας τούς κινδύνους, ρίχνεται μέ αὐταπάρνηση στόν ἀγώνα γιά νά ἐκτελέσει τό ἔργο πού τοῦ ἀνέθεσε ἡ Λευτεριά! Ποῦ χρόνος νά ἀράξει ἀποχαυνωμένη καί δίχως σκοπό ζωῆς, ὅταν ἔχει νά τρέξει ἐδῶ κι ἐκεῖ γιά νά φτάσει μία ὥρα ἀρχύτερα στήν πολυπόθητη νίκη;

Πολύπλευρο τό ἔργο της, πού ὅλοι ἔβρισκαν τόν τρόπο νά ἀγωνιστοῦν μέ τά ἰδιαίτερα χαρίσματά τους, πάντοτε σύμφωνα μέ τίς ὁδηγίες τῶν ὑπεύθυνων Τομεαρχῶν καί τοῦ Ἀρχηγοῦ. Μερικοί μάζευαν πατριωτικά ποιήματα πού εἶχαν γραφτεῖ παλαιότερα γιά χρήση τους στά περιοδικά ἤ σέ γιορτές. Ὅσοι εἶχαν τό ταλέντο, ἔγραφαν ποιήματα γιά τήν Πατρίδα καί ἄλλοι τά μελοποιοῦσαν. Μαζεύονταν σέ χορωδίες καί διοργάνωναν ἐκδηλώσεις σέ πόλεις καί χωριά, ὅπου τραγουδοῦσαν τά μελοποιημένα τραγούδια τοῦ ἀγώνα. Οἱ φιλάθλοι ἐγγράφονταν στά ἀθλητικά σωματεῖα, τά ὁποῖα μετατράπηκαν σέ ὁμάδες ἀγωνιστῶν πού χρησιμοποιοῦσαν τόν ἀθλητισμό γιά νά ἀποκρύβουν τήν ἐθνική δραστηριότητά τους. Οἱ παῖκτες τοῦ Ὀλυμπιακοῦ, τοῦ ΑΠΟΕΛ, τῆς Ἀνόρθωσης, τοῦ Ἀπόλλωνα, τῆς Ἕνωσης Ἁγίων Ὁμολογητῶν, τοῦ Κεραυνοῦ Στροβόλου, τοῦ Ἀχιλλέα Καϊμακλίου, τῆς Ἕνωσης Νέων Ἁγίου Δομετίου, τοῦ Ὀλύμπου Ἀγλαντζιᾶς, τῆς ΕΘΑ Ἔγκωμης, τοῦ Εὐαγγελισμοῦ Παλλουριώτισσας καί δεκάδων ἄλλων σωματείων, κάτω ἀπό τήν ἔγχρωμη φανέλα τῆς ὁμάδας ἔκρυβαν μία καρδιά πού παλλόταν γιά λευτεριά! (Φωτογραφία 02, μεταξύ τῶν ἀθλητῶν ὁ Εὐαγόρας Παλληκαρίδης).

Στά μικρότερα παιδιά εἶχε ἀνατεθεῖ ἡ ἀνύψωση ἑλληνικῶν σημαίων στά σχολεῖα τους, γιά νά σιωπήσουν τά στόματα πού ἀθυρόστομα ἔλεγαν ἀγγλιστί ὅτι ἡ Ἑλληνική Σημαία εἶναι ξένη πρός τά Ἑλληνόπουλα (Φωτογραφία 03). Κάποιοι εἶχαν τήν εὐθύνη νά ἀρθρογραφοῦν στά ἀγωνιστικά ἔντυπα, νά βοηθοῦν στήν ἐκτύπωσή τους, νά τά μεταφέρουν στούς ἄλλους πού θά τά διαμοίραζαν. Ὁρισμένοι εἶχαν χρέος νά κρύψουν στό σπίτι τους τή γραφομηχανή, τόν πολύγραφο ἤ τά φυλλάδια τῆς Ε.Ο.Κ.Α. Μερικοί πάλιν ἦταν ὑπεύθυνοι νά παραλάβουν τίς παράνομες προκηρύξεις καί ἀποβραδύς νά γεμίσουν τούς δρόμους τοῦ χωριοῦ μέ τό ἐπαναστατικό μήνυμα. Οἱ λίγο πιό ριψοκίνδυνοι ἔβγαιναν τή νύχτα καί ἔγραφαν στούς τοίχους «Ἔξω οἱ Ἄγγλοι», «Τήν Ἑλλάδα θέλομεν καί ἄς τρώγωμεν πέτρες», «Σκλάβοι στά ὅπλα» καί ἄλλα ἀντιαποικιακά συνθήματα (Φωτογραφίες 04 καί 05). Ἄλλοι ἀναρτοῦσαν πανό σέ κεντρικά σημεῖα τοῦ χωριοῦ ἤ τῆς πόλης. Ὅποιοι ἀναλάμβαναν τήν ἀφισοκόλληση, ἔβρισκαν πρωτότυπους τρόπους νά κολλοῦν τίς ἀφίσες• μία φορά πῆραν γόμα παπουτσιῶν καί μία ἄλλη φορᾶ, οἱ μαθήτριες ἔφτιαξαν ζυμάρι καί κολλοῦσαν μέ αὐτό. Οἱ ἐνδοσχολικοί σύνδεσμοι ἦταν ἐπιφορτισμένοι νά διατηροῦν τούς συμμαθητές τους σέ ἐγρήγορση καί νά ὑποκινοῦν δυναμικές διαδηλώσεις καί πινακιδοφορίες (Φωτογραφίες 06 καί 07). Ἡ διοργάνωση διαδηλώσεων εἶχε πολύ μεγάλη σημασία, διότι ἀναγκάζονταν οἱ ἀποικιοκρατικές ἀρχές νά κατεβάσουν ἀπό τά χωριά στρατιωτικές καί ἀστυνομικές δυνάμεις γιά νά καταστείλουν τήν ἀταξία, ἀφήνοντας πιό ἐλεύθερο τό πεδίο στούς ἀντάρτες γιά νά δροῦν.

Μέ τίς μαχητικές διαδηλώσεις οἱ μαθητές ἔδειξαν στόν δυνάστη τήν ἀταλάντευτη ἀπόφασή τους γιά δικαίωση. Σέ μία τέτοια διαδήλωση, πυροβολήθηκε στήν καρδιά ὁ δεκαοκτάχρονος Πέτρος Γιάλλουρος -ἄριστος μαθητής καί σημαιοφόρος του Γυμνασίου Ἀμμοχώστου- καί βάφοντας τό ἀμμοχωστιανό χῶμα μέ τό αἷμα τοῦ φώναξε «Ζήτω ἡ Ἕνωσις!» (+7/2/1956). Παρομοίως καί ὁ ἑπτάχρονος ἥρωας Δημητράκης Δημητριάδης ἀπό τή Λάρνακα (Φωτογραφία 08), πυροβολήθηκε στό πρόσωπο ἀπό Ἄγγλο στρατιώτη, ἐπειδή τοῦ πετοῦσε πέτρες καί φώναζε τό αὐτονόητο τοῦ ἀγώνα: «Ἕνωσις, ἕνωσις!» (+14/3/1956). Ἡ θυσία τοῦ μικροῦ Δημήτρη στάθηκε ἀφορή νά γράψει ὁ Ἀρχηγός Διγενής ὅτι «ἡ μαθητιώσα Νεολαία, ἀσυγκράτητος, ἦτο ἑτοίμη διά κάθε θυσίαν. Ἤμην πολύ ὑπερήφανος δι’ αὐτήν. Ἡ ἀποφασιστικότης της προεμήνυε τήν Νίκην».

Στούς περισσότερο ἐχέμυθους, ἡ Ε.Ο.Κ.Α. ἐμπιστευόταν τή μεταφορά ἀπόρρητων διαταγῶν ἀπό τόν Ἀρχηγό στούς συνδέσμους, ἀπό τούς τομεάρχες στούς ἀντάρτες κ.ο.κ. Ἡ Ἔλσα Γιωργαλλῆ ἦταν μαθήτρια Δημοτικοῦ στή Λευκωσία• μετέφερε ἔγγραφα καί ὅπλα καί, λόγω τοῦ ξανθοῦ της χρώματος, περνοῦσε χωρίς ἐλέγχους, ξεγελώντας τούς Ἄγγλους στρατιῶτες πώς εἶναι ὁμοεθνής τους. Ὅμως μία φορά δέν ἔπιασε τό κόλπο, τήν ἀνακάλυψαν, τήν φυλάκισαν στό Special Branch γιά ἀνάκριση μέ ἀπειλές καί ἐκφοβισμό καί κατόπιν τήν ἄφησαν ἐλεύθερη.

Οἱ ἄλλοι ἀπολύτως ἔμπιστοι μαθητές στέλνοντας σέ ἀστυνομικά τμήματα καί στρατιωτικούς καταυλισμούς τῶν Ἄγγλων, γιά νά παρατηρήσουν καί νά χαρτογραφήσουν τούς χώρους, ὥστε νά καταστεῖ πιό εὔκολη καί ἀποτελεσματική ἐνδεχόμενη ἐπίθεση τῶν ἀνταρτῶν τῆς Ε.Ο.Κ.Α. Ἐπίσης, ὑπῆρξαν παιδιά πού βοήθησαν τά μέγιστα, μέ τό πολυμήχανο μυαλό τους, στή διαφυγή παγιδευμένων ἀγωνιστῶν, στήν παρακολούθηση προδοτῶν, στήν κατασκοπεία ἐναντίον τοῦ κατοχικοῦ ἀποικιοκρατικοῦ στρατοῦ καί στή συγκέντρωση ὁποιασδήποτε πληροφορίας-ψιθύρου ἔπεφτε στήν ἀντίληψή τους καί σχετιζόταν μέ τόν ἀγώνα.

Η Ε.Ο.Κ.Α. ἐπέλεγε ἀπό τούς μεγαλύτερους μαθητές, τούς ἀπόλυτα ἔμπιστους καί τούς ἀνέθετε τήν κατασκευή βομβῶν, τή μεταφορά ὁπλισμοῦ στούς ἀγωνιστές καί τήν πρόκληση δολιοφθορῶν σέ ὀχήματα καί ἐγκαταστάσεις τῶν ἀποικιοκρατῶν. Ἡ ἀποστολή αὐτή ἦταν πάρα πολύ ἐπικίνδυνη, ἀφοῦ συνέβηκαν ἐκρήξεις βομβῶν κατά τή διάρκεια τῆς κατασκευῆς τους, μέ ἀποτέλεσμα τόν ἀκαριαῖο θάνατο τοῦ ἥρωα κατασκευαστῆ. Ἡ μαθήτρια τοῦ Παγκυπρίου Γυμνασίου Βέρα Κορφιώτου εἶχε αὐτή τήν ἀποστολή, εὐτυχῶς χωρίς νά συμβεῖ ἔκρηξη• κατασκεύαζε χειροβομβίδες καί τίς ἔκρυβε στήν τσέπη τῆς μαθητικῆς μπλέ φούστας της γιά νά τίς μεταφέρει. Εἶχε τήν ἀνδρεία νά ρίξει χειροβομβίδα σέ βρετανικό ὄχημα, μετά ἀπό ἐντολή τοῦ Τομεάρχη της. Ἄλλες φορές παρέδιδε τίς βόμβες στόν Κυριάκο Μαρκίδη, παιδί τοῦ Δημοτικοῦ, ὁ ὁποῖος τίς τύλιγε σέ ἐσωτερικό λάστιχο αὐτοκινήτου καί τίς ἔκρυβε στόν κῆπο τοῦ σπιτιοῦ του. Ἔτσι χανόταν ἡ ὀσμή τῆς πυρίτιδας καί τά ἀνιχνευτικά σκυλιά τῶν κατακτητῶν δέν ἐντόπιζαν τίποτε.

Αὐτά εἶναι ἕνα δεῖγμα ἀπό ὅσα ἔκανε ἡ νεολαία γιά τόν ἀγώνα, γραμμένα σέ λίγες γραμμές. Σκόπιμα ἀφέθηκαν δύο ἐνέργειες τῶν παιδιῶν τελευταῖες, ὄχι γιατί ἦταν οἱ πιό ριψοκίνδυνες ἤ οἱ πιό ἀσήμαντες, ἀλλά ἐπειδή χρειάζεται νά τούς δώσουμε ἰδιαίτερη προσοχή σήμερα. Ἄν θεωρήσαμε ὅτι ἡ ἀποικιοκρατία ἦταν ἕνα κεφάλαιο τῆς Ἱστορίας πού ἔκλεισε καί ὁ ἀντιαποικιακός ἀγώνας τελείωσε, τότε πλανόμαστε οἰκτρά. Βέβαια, σήμερα ἡ ἀποικιοκρατία δέν γίνεται μέ ὁπλισμένους στρατιῶτες ἤ μέ ἑλικόπτερα πού χύνουν βενζίνη κι οὔτε, φυσικά, εἶναι ἀνάγκη νά μεταφέρουμε χειροβομβίδες καί πιστόλια στίς τσέπες μας. Ὅμως εἶναι πολιτισμικά εὐεργετικό νά μήν «προσκυνᾶμε» ἀδιάκριτα ὁ,τιδήποτε χαμερπές ἕρπει ἀπό ἀνατολή καί δύση. Τοῦτο τό πνεῦμα τῆς διάκρισης, ἀσφαλῶς μέ τήν ὀρθόδοξη-πατερική ἔννοια, εἶναι ἀπαραίτητο, ἐάν θέλουμε νά ζοῦμε ἐθνικά γιά αἰῶνες σέ τοῦτο τόν τόπο καί νά μήν ἐπιβιώνουμε χρόνια πολλά.

Τήν ἐποχή ἐκείνη ἦταν αὐτονόητη ἡ παθητική ἀντίσταση, δηλαδή ἕνα εἶδος ἀντίστασης πρός τόν κατακτητή, ναί μέν ἀναίμακτο, ἀλλά πού θά τοῦ κόστιζε ἀκριβά. Εἶχε ἰσχύσει οἰκονομικό μποϋκοτάζ, ὁπότε ὅλοι ἀπέφευγαν νά ἀγοράζουν ὅποιο προϊόν πλάσαρε ἡ ἀποικιοκρατία (Φωτογραφία 09). Ἔτσι, γιά παράδειγμα, κανένας δέν ἀγόραζε ροῦχα φτιαγμένα ἀπό τούς κατακτητές, ἀλλά ὅλοι ντύνονταν μέ ὑφάσματα πού ὕφαιναν οἱ ἑλληνίδες μάνες στόν κυπριακό ἀργαλειό. Καί τά παιδιά πού βγαίνανε βραδινή ἐξόρμηση μέ τήν μπογιά καί τό spray γιά νά γράψουν συνθήματα πού εὐφοροῦνταν ἀπό τήν πατριωτική τους ἀγωνία, ὅπου ἔβλεπαν πινακίδα (διαφημιστική ἤ τῆς ὁδικῆς κυκλοφορίας) γραμμένη μέ ἀγγλικά γράμματα, τά διέγραφαν μέ μία γραμμή (Φωτογραφίες 10 καί 11). Ἀκόμα κι ὅταν ἡ ἀγγλική ἀποικιοκρατική κυβέρνηση μείωσε τίς ὧρες διδασκαλίας τῶν ἑλληνικῶν στά σχολεῖα καί αὔξησε τίς ὧρες τῶν ἀγγλικῶν, ὅλοι οἱ μαθητές ξεσηκώθηκαν μέ τέτοιες διαδηλώσεις, ὥστε οἱ Ἄγγλοι ἔκλεισαν τά σχολεῖα γιά τήν ὑπόλοιπη χρονιά. Τότε, ἀπό πεῖσμα καί φιλοπατρία, τά παιδιά πήγαιναν σέ ναούς καί σέ διάφορα σπίτια καί συνέχιζαν κανονικά τά μαθήματά τους, σάν ἕνα ἄλλο κρυφό σχολειό τῆς Ἱστορίας (Φωτογραφίες 12 καί 13).

Τότε, τά ἑλληνικά γράμματα σήμαιναν φιλοπατρία! Τά ἑλληνικά γράμματα σήμαιναν ἄρνηση τῆς ἀποικιοκρατίας. Τά ἑλληνικά γράμματα σήμαιναν ἐλευθερία ἀπό τή σκλαβιά! Μέ πεῖσμα τά κρατοῦσαν, γιατί ἦταν συνυφασμένα μέ τή ζωή τους. Τά κρατοῦσαν γιατί σηματοδοτοῦσαν τήν ἑλληνική τους ταυτότητα, τή ρωμαίικη ψυχή τους. Σήμερα, μία νέα ἀποικιοκρατία πολεμᾶ τά παιδιά τῆς Κύπρου καί ἐμεῖς παραδοθήκαμε σ’ αὐτήν καί δέν τήν ἀπαρνούμαστε. Ἡ μόδα τῶν Greeklish. «Μά ὅλοι ἔτσι γράφουν», λέμε. Καί δέν ἀντιστεκόμαστε. Δέν πολεμοῦμε τήν πνευματική κατοχή πού μᾶς δουλώνει. Ὅ,τι εἶναι γραμμένο μέ ἑλληνικά γράμματα δέν μᾶς ἀρέσει, τό προτιμοῦμε νόθο, μεταλλαγμένο, ψεύτικο, πιασάρικο greeklish (Φωτογραφία 14).

Ὅλοι ἔτσι γράφουν, ναί! Καί παλαιότερα, ὅλοι ἔτσι ἔγραφαν Ἱστορία: ἀγαπώντας τήν Πίστη καί τά Γράμματα τῆς Πατρίδας! Ἀλληλοενθαρρύνονταν μέ ἕνα «κρατῆστε τήν ψυχή σας». Κι οἱ σειρῆνες τῆς μόδας φωνάζουν σήμερα: apoikioκρατῆστε τήν ψυχή σας!

Όπως ήδη ανακοινώσαμε προ ολίγων ημερών , ενόψει της δοκιμασίας που επέρχεται η ανθρωπότητα από την λοιμική ασθένεια του λεγόμενου “κορονοϊού”, άρχισε  να τελείται καθημερινά ο Παρακλητικός κανόνας προς τον Άγιο Νικηφόρο τον Λεπρό , στον Ναό που ανεγείρεται προς τιμή του στην κοινότητα Περιστερώνας . Δώσαμε μάλιστα και το email: agiosnikiforosolepros@gmail.com , ούτως ώστε να μπορούν οι πιστοί να επικοινωνούν και να στέλνουν ονόματα για τις Παρακλήσεις.

Το αποτέλεσμα της πιο πάνω ενέργειας, που έγινε με τις ευλογίες του Μητροπολίτου μας κ.Νεοφυτου , είναι εκπληκτικό και θεωρήσαμε σωστό όπως γίνει γνωστό σε όλους, προς δόξα Θεού πάντοτε. Τα ονόματα που έρχονται μέσω της ηλεκτρονικής διεύθυνσης που δώσαμε είναι χιλιάδες αφού λαμβάνουμε εκατοντάδες μηνύματα κάθε μέρα. Συγκίνηση επίσης έχει προκαλέσει σε όλους μας,  το γεγονός ότι πολλοί πιστοί , μας αναφέρουν στα μηνύματα τους, πως ταυτόχρονα μαζί μας, τελούν και αυτοί την παράκληση στο σπίτι τους την ίδια ώρα . Βλέποντας λοιπόν το αποτέλεσμα αυτό, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλους για την ανταπόκριση να ενώσετε μαζί μας τις προσευχές σας και να διαβεβαιώσουμε πως θα συνεχίσουμε ακόμη πιο έντονα τις Δεήσεις μας  “εν ενι στόματι και μιά καρδία” προς τον Θαυματουργό μας Άγιο,  ώστε σύντομα ο Πανάγαθος Θεός  απαλλάξει σύντομα τον κόσμο του από την ολέθρια αυτή μάστιγα που έφερε η ασθένεια , και μας ενισχύσει πνευματικά ώστε να οδηγούμαστε καθημερινά προς αληθινή μετάνοια και να ζούμε έτι και έτι μέσα στην Χάρη του Παναγίου του Πνεύματος .

Ο Άγιος Νικηφόρος να φωτίζει την ζωή όλων .

Εκ της Ανεγερτικής Επιτροπής.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς καταγόταν από την Κωνσταντινούπολη. Γεννήθηκε το 1296 από ενάρετους γονείς, τον Κωνσταντίνο και την Καλλονή. Ο πατέρας του ήταν συγκλητικός, και ύστερα έγινε μοναχός, καθώς και η μητέρα και τα αδέλφια του μόνασαν σε μοναστήρια.

Η παρουσία του στη χρυσή αλυσίδα των μεγάλων διδασκάλων και Αγίων Πατέρων της Ορθόδοξης Εκκλησίας θεωρείται σπουδαία. Η ιερή αυτή μορφή διακρίθηκε για το αγωνιστικό της φρόνημα προς υπεράσπιση του ορθοδόξου δόγματος. Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς θεολόγησε, ότι ο Θεός δεν είναι μόνον αμέθεκτος, αλλά και μεθεκτός από τους πιστούς, διά νήψεως και δεήσεως, διά των ακτίστων θείων ενεργειών. Την ουσία του Θεού κανένας και ποτέ, ούτε στον παρόντα ούτε στο μέλλοντα αιώνα θα δει, με τις άκτιστες, όμως, ενέργειές του μπορούν όλοι να κοινωνήσουν, θεούμενοι και κάτω από κατάλληλες πνευματικές προϋποθέσεις, οι οποίες δημιουργούν τη γέφυρα που συνδέει τον άκτιστο Θεό με τα κτίσματά του.

Η ευφυΐα και η επιμελημένη αγωγή που πήρε ο Άγιος Γρηγόριος από τον Θεόδωρο Μετοχίτη (1270-1332), έκαμαν τον αυτοκράτορα Ανδρόνικο Β΄ (1259-1332), να τον προορίζει για ψηλά αξιώματα. Σε ηλικία είκοσι χρονών εγκατέλειψε τις σπουδές του στη φιλοσοφία και θεολογία και πήγε στο Όρος Άθω, για κάθαρση των παθών, το φωτισμό και τη θέωση, υποταγμένος στο Γέροντα Νικηφόρο, που ζούσε ησυχαστική ζωή κοντά στο Μοναστήρι του Βατοπαιδίου. Όταν η εκκλησία τον χρειάστηκε, άφησε την ησυχία του Αγίου Όρους, και οδηγήθηκε στη Θεσσαλονίκη για να υπερασπίσει το ορθόδοξο δόγμα. Το 1335 εμφανίστηκε για πρώτη φορά με τους δύο αποδεικτικούς λόγους του Περί εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος, και συγκρούστηκε με το μοναχό Βαρλαάμ από την Καλαβρία της Ιταλίας, που  υποστήριζε ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να ενωθεί με τον Θεό, γιατί Αυτός είναι εντελώς απρόσιτος και άγνωστος  και δεν μπορεί να αποκαλυφθεί. Επομένως, οι ησυχαστές, δηλαδή οι μοναχοί, που έλεγαν ότι ο άνθρωπος μπορεί, αν έχει καθαρή καρδιά και αν συγκεντρωθεί στη νοερά προσευχή, να ενωθεί με τον Θεό, να φωτιστεί και να δει το άκτιστο φως, ασχέτως της μόρφωσής του, ήταν αιρετικοί. Ο Παλαμάς αντέδρασε στην αιρετική αυτή κακοδοξία, την οποία και ανασκεύασε με σπουδαίους θεολογικούς λόγους και πύρινα συγγράμματα. Η θέση του ήταν ότι «ο Θεός υπάρχει με δύο τρόπους. Κατά την ουσία Του και κατά τις θείες και άκτιστες ενέργειές Του. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να γνωρίσει τον Θεό κατά την ουσία Του. Μπορεί, όμως, να τον γνωρίσει και να ενωθεί μαζί Του, μέσα από τις θείες και άκτιστες ενέργειές Του. Ο Παλαμάς μίλησε ξεκάθαρα για τον Θεό που είναι μέσα μας και μας καλεί να τον γνωρίσουμε και να τον ανακαλύψουμε. Έτσι ο ορθόδοξος μυστικισμός και ο ιερός ησυχασμός, έχουν μια τεράστια σημασία για τη ζωή όλης της εκκλησίας. Κατά τον Άγιο η άπειρη αγαθότητα του Θεού καθ’ υπέρβαση καταδέχεται να γίνεται αντιληπτή από τη διάνοια του ανθρώπου και ο απερινόητος και ανέκφραστος να καθίσταται αοράτως ορατός και ο άνθρωπος να γίνεται κατά χάριν Θεός, υιός του Θεού και κληρονόμος της βασιλείας του.

Τρεις μεγάλες σύνοδοι, που έγιναν στην Κωνσταντινούπολη (1341, 1347, 1351), επικύρωσαν τις θέσεις του Παλαμά ως ορθόδοξες, δικαιώνοντας τους ησυχαστές. Παράλληλα καταδίκασαν τον Βαρλαάμ και τους οπαδούς του, το μοναχό Γρηγόριο Ακίνδυνο και το φιλόσοφο Νικηφόρο Γρηγορά. Όμως, λόγω της ταραγμένης πολιτικής κατάστασης, ο Πατριάρχης Ιωάννης ΙΔ΄ Καλέκας (1334-1347), καταδίωξε τον Γρηγόριο τον Παλαμά, που φυλακίστηκε στις φυλακές των ανακτόρων (1343). Το 1347 δικαιώθηκε οριστικά και εξελέγη Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης.

Η κατοχή, όμως, της Θεσσαλονίκης από τους Ζηλωτές δεν επέτρεψε στον Παλαμά να εγκατασταθεί σε αυτήν, παρά μόνο το 1350. Γρήγορα αναγκάστηκε να αναμειχθεί στις συγκρούσεις αυτοκρατόρων και σε κάποιο ταξίδι του προς την Κωνσταντινούπολη συνελήφθη από τους Τούρκους, οι οποίοι απαίτησαν να πληρωθούν μεγάλα ποσά ως λύτρα, για να απελευθερωθεί. Μετά την απελευθέρωσή του (1355), και μέχρι το θάνατό του από ασθένεια στις 14 Νοεμβρίου 1359 παρέμεινε στη Θεσσαλονίκη, όπου και αφοσιώθηκε στην άσκηση των ποιμαντικών του καθηκόντων.

Με συνοδική απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου (1368) ανακηρύχθηκε και επίσημα Άγιος της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του στις 14 Νοεμβρίου και κατά τη Β΄ Κυριακή των Νηστειών, αμέσως μετά από την Κυριακή της Ορθοδοξίας και σαν συνέχεια εκείνης, επειδή η νίκη του έναντι του Βαρλαάμ θεωρείται ισάξια της νίκης κατά των εικονομάχων. Το 2009, ύστερα από πρόταση της Μητρόπολης Βέροιας, Νάουσας και Καμπανίας, το Οικουμενικό Πατριαρχείο αποφάσισε την κατάταξη και των μελών της οικογένειάς του στη χορεία των αγίων. Ημέρα μνήμης τους ορίστηκε η 18η Δεκεμβρίου.

Ο μητροπολιτικός Ναός της Θεσσαλονίκης τιμάται στη μνήμη του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά και εκεί φυλάσσονται τα τίμια λείψανά του. Υπήρξε άξιος αρχιεπίσκοπός της και ονομάστηκε φωστήρας της Ορθοδοξίας.

Ρήσεις του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά:

Μόνο ένας ταπεινός ασχολείται με τον εαυτό του. Ο υπερήφανος με τους άλλους.

Τα δάκρυα καθαρίζουν το ειδεχθές της ψυχής.

Κύριε Ιησού Χριστέ, φώτισόν μου το σκότος. Υπεραγία Θεοτόκε, φώτισόν μου το σκότος.

Απολυτίκιο:

«Ορθοδοξίας ο φωστήρ, Εκκλησίας το στήριγμα και διδάσκαλε, των μοναστών η καλλονή, των θεολόγων υπέρμαχος απροσμάχητος, Γρηγόριε θαυματουργέ, Θεσσαλονίκης το καύχημα, κήρυξ της χάριτος, ικέτευε δια παντός, σωθήναι τας ψυχάς ημών».

Δρ Ελένη Ρωσσίδου-Κουτσού, Φιλόλογος-Βυζαντινολόγος

 Αναφορές: Ε.Π.Ε., Γρηγόριος ο Παλαμάς, τόμ. 9˙ Πρωτ. Μεταλληνός, Γ., «Ησυχαστές και Ζηλωτές, Πνευματική ακμή και κοινωνική κρίση στον Βυζαντινό 14ο αιώνα», Ελληνισμός Μαχόμενος (Αθήνα, 1995)˙ Συναξαριστής Ορθοδόξου Εκκλησίας˙ Ορθόδοξος Κυψέλη, Αντιαιρετικά – Γρηγόριος ο Παλαμάς.

Ανακοινώνεται στο χριστεπώνυμο πλήρωμα της Ιεράς Μητροπόλεως Ταμασού και Ορεινής ότι, με οδηγίες του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Ταμασού και Ορεινής κ. Ησαΐου, αναστέλλονται σ’ όλη την Μητροπολιτική Περιφέρεια μέχρι νεωτέρας, όλες οι πνευματικές εκδηλώσεις. Συγκεκριμένα, ομιλίες, συγκεντρώσεις κατηχητικών σχολείων, κύκλοι μελέτης Αγίας Γραφής, φιλανθρωπικές εκδηλώσεις των Χριστιανικών Συνδέσμων, υποδοχές και οργανωμένα προσκυνήματα ιερών εικόνων, ιερών λειψάνων και λοιπών εκκλησιαστικών κειμηλίων.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, στις περιπτώσεις ανθρώπων που αδυνατούν να προσέρχονται στους ναούς, υπάρχει η δυνατότητα παρακολούθησης των ιερών ακολουθιών μέσω της τηλεοράσεως και άλλων μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Επίσης, όσοι εκ των ευάλωτων ομάδων, έχουν την ανάγκη συμμετοχής τους στα Μυστήρια της Ιεράς Εξομολογήσεως και της Θείας Κοινωνίας, θα έχουν την δυνατότητα να καλούν τον Ιερέα της ενορίας τους, ο οποίος θα τους επισκέπτεται στο χώρο τους.

Επιπρόσθετα, ακολουθώντας τις γενικότερες οδηγίες του Κράτους για μέτρα προφύλαξης και ατομικής προστασίας, ανακοινώνουμε ότι, όλες οι προγραμματισμένες πολιτιστικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις της Μητροπόλεως αναβάλλονται, όπως Συνέδρια, μουσικές συναυλίες, παρουσιάσεις βιβλίων και άλλες.

Τα πιο πάνω ανακοινώνονται μέσα στα πλαίσια της γενικότερης ευαισθησίας για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορονοϊού.

Τέλος, καλούμαστε όλοι να αντιμετωπίσουμε και αυτή τη δοκιμασία με ωριμότητα, περισυλλογή, πίστη και προσευχή.

Ιερά Μητρόπολις Ταμασού και Ορεινής,

12 Μαρτίου 2020.

Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Πάφου κ. Γεώργιος την προσεχή Κυριακή 15 Μαρτίου θα λειτουργήσει και θα κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Κόνωνος στην Κισσόνεργα.

Την Παρασκευή 20 Μαρτίου θα προστεί της ακολουθίας των Χαιρετισμών, θα αναγνώσει την Γ΄ Στάση αυτών και θα κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων στην Κάτω Πάφο.

Το Σάββατο 21 Μαρτίου θα λειτουργήσει και θα κηρύξει στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Αγίου Θεοδώρου στην Πάφο, όπου και θα τελέσει το μνημόσυνο των αοιδίμων Μητροπολιτών Πάφου. Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας θα χειροτονήσει σε διάκονο τον κ. Επιφάνιο Ηλία.

Ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Πάφου κ. Τυχικός την προσεχή Κυριακή 15 Μαρτίου θα λειτουργήσει και θα κηρύξει στον Ιερό Ναό Παναγίας Χρυσελεούσης στην Τσάδα, όπου στη συνέχεια θα προστεί του εθνικού μνημοσύνου του ήρωα της κοινότητας Ευαγόρα Παλληκαρίδη.

Την Παρασκευή 20 Μαρτίου θα προστεί της ακολουθίας των Χαιρετισμών, θα αναγνώσει την Γ΄ Στάση αυτών και θα κηρύξει στον Ιερό Ναό Παναγίας Παντανάσσης στην Πάφο.

Οι Θεολόγοι της Ιεράς Μητροπόλεως Πάφου την προσεχή Κυριακή 15 Μαρτίου θα κηρύξει ως ακολούθως:

Παύλος Άρκου             Μανδριά

Γεώργιος Σαββίδης       Αχέλεια

Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Πάφου

Η Α.Μ. ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος την Παρασκευή, 13 Μαρτίου 2020, θα χοροστατήσει κατά την ακολουθία των Β΄ Χαιρετισμών και θα αναγνώσει την Β΄ Στάση αυτών στον Ιερό Ναό Παναγίας Φανερωμένης στη Λευκωσία. Την Κυριακή, 15 Μαρτίου 2020, θα προστεί του Μνημοσύνου του αειμνήστου Πολύκαρπου Γιωρκάτζη στον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο νέο κοιμητήριο Λευκωσίας.  

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Καρπασίας κ. Χριστοφόρος την Κυριακή, 15 Μαρτίου 2020, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αρχαγγέλου Μιχαήλ στα Λατσιά.

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος την Παρασκευή, 13 Μαρτίου 2020, θα χοροστατήσει κατά την ακολουθία των Β΄ Χαιρετισμών και θα αναγνώσει την Β΄ Στάση αυτών στον Ιερό Ναό Αρχαγγέλου Μιχαήλ στα Λατσιά. Την Κυριακή, 15 Μαρτίου 2020, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αποστόλου Ανδρέα στο Πλατύ Αγλαντζιάς. Ακολούθως, θα προστεί του Μνημοσύνου του αειμνήστου Θεόφιλου Γεωργιάδη.

Ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα Αρχιμανδρίτης Ιωάννης την Παρασκευή, 13 Μαρτίου 2020, θα προστεί της ακολουθίας των Β΄ Χαιρετισμών και θα αναγνώσει την Β΄ Στάση αυτών στον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο νέο κοιμητήριο Λευκωσίας. Την Κυριακή, 15 Μαρτίου 2020, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον ίδιο Ιερό Ναό.

Ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου π. Τριφύλλιος Ονησιφόρου την Παρασκευή, 13 Μαρτίου 2020, θα προστεί της ακολουθίας των Β΄ Χαιρετισμών και θα αναγνώσει την Β΄ Στάση αυτών στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου στην Αγλαντζιά. Την Κυριακή, 15 Μαρτίου 2020, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Παναγίας Χρυσελεούσης στο Στρόβολο.

Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,

      11 Μαρτίου 2020

******************************************

Αποστολικό Ανάγνωσμα: Εβρ. α΄10-β΄3

Κατ᾽ ἀρχάς σὺ, Κύριε, τὴν γῆν ἐθεμελίωσας, καὶ ἔργα τῶν χειρῶν σού εἰσιν οἱ οὐρανοί· αὐτοὶ ἀπολοῦνται, σὺ δὲ διαμένεις· καὶ πάντες ὡς ἱμάτιον παλαιωθήσονται, καὶ ὡσεὶ περιβόλαιον ἑλίξεις αὐτούς, καὶ ἀλλαγήσονται· σὺ δὲ ὁ αὐτὸς εἶ, καὶ τὰ ἔτη σου οὐκ ἐκλείψουσι. Πρὸς τίνα δὲ τῶν ἀγγέλων εἴρηκέ ποτε· κάθου ἐκ δεξιῶν μου ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχ θρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου; οὐχὶ πάντες εἰσὶ λειτουργικὰ πνεύματα εἰς διακονίαν ἀποστελλόμενα διὰ τοὺς μέλλοντας κληρονομεῖν σωτηρίαν; Διὰ τοῦτο δεῖ περισσοτέρως ἡμᾶς προσέχειν τοῖς ἀκουσθεῖσι, μή ποτε παραρρυῶμεν. Εἰ γὰρ ὁ δι᾽ Ἀγγέλων λαληθεὶς λόγος ἐγένετο βέβαιος, καὶ πᾶσα παράβασις καὶ παρακοὴ ἔλαβεν ἔνδικον μισθαποδοσίαν, πῶς ἡμεῖς ἐκφευξόμεθα τηλικαύτης ἀμελήσαντες σωτηρίας; ἥτις ἀρχὴν λαβοῦσα λαλεῖσθαι διὰ τοῦ Κυρίου, ὑπὸ τῶν ἀκουσάντων εἰς ἡμᾶς ἐβεβαιώθη.

Απόδοση στη Νεοελληνική

“Eσύ, Kύριε, θεμελίωσες αρχικά τη γη και έργο των χεριών σου είναι οι ουρανοί. Aυτοί θα καταστραφούν, εσύ όμως παραμένεις αμετάβλητος. Kαι όλοι γενικά σαν ρούχο θα παλιώσουν 12και σαν περικάλυμμα θα τους τυλίξεις και θα αλλοιωθούνε, εσύ όμως παραμένεις ο ίδιος και τα χρόνια σου τελειωμό δε θάχουν”. Kαι σε ποιον από τους αγγέλους είπε ποτέ ο Θεός: “Στα δεξιά μου να κάθεσαι, ωσότου κάνω τους εχθρούς σου ακουμπιστήρι των ποδιών σου”; Δεν είναι μήπως όλοι υπηρετικά πνεύματα που αποστέλλονται να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους για εκείνους που πρόκειται να κληρονομήσουν τη σωτηρία; Γι’ αυτό πρέπει εμείς να στρέφουμε την προσοχή μας περισσότερο σ’ αυτά που ακούσαμε για να μην τυχόν και λοξοδρομήσουμε απ’ αυτά σε καμιά περίπτωση. Γιατί, αν ο λόγος που κηρύχτηκε μέσω των αγγέλων αποδείχτηκε αληθινός και κάθε παράβαση και παρακοή πήρε τη δίκαιη ανταμοιβή της σύμφωνα με το νόμο, πώς θα μπορέσουμε εμείς να ξεφύγουμε, αν παραμελήσουμε μια τόσο μεγάλη σωτηρία; H οποία αφού άρχισε να πρωτοκηρύττεται από τον Kύριο, μας την επιβεβαίωσαν στη συνέχεια εκείνοι που τον άκουσαν.

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα: Μαρκ. β΄ 1-12

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, εἰσῆλθε ὁ Ἰησοῦς εἰς Καπερναοὺμ δι’ ἡμερῶν καὶ ἠκούσθη ὅτι εἰς οἶκόν ἐστι. καὶ εὐθέως συνήχθησαν πολλοὶ, ὥστε μηκέτι χωρεῖν μηδὲ τὰ πρὸς τὴν θύραν· καὶ ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον. καὶ ἔρχονται πρὸς αὐτὸν παραλυτικὸν φέροντες, αἰρόμενον ὑπὸ τεσσάρων. καὶ μὴ δυνάμενοι προσεγγίσαι αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον, ἀπεστέγασαν τὴν στέγην ὅπου ἦν, καὶ ἐξορύξαντες χαλῶσι τὸν κράβαττον ἐφ’ ᾧ ὁ παραλυτικὸς κατέκειτο. ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν λέγει τῷ παραλυτικῷ· Τέκνον, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου. ἦσαν δέ τινες τῶν γραμματέων ἐκεῖ καθήμενοι καὶ διαλογιζόμενοι ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν· Τί οὗτος οὕτως λαλεῖ βλασφημίας; τίς δύναται ἀφιέναι ἁμαρτίας εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός; καὶ εὐθέως ἐπιγνοὺς ὁ Ἰησοῦς τῷ πνεύματι αὐτοῦ ὅτι οὕτως αὐτοὶ διαλογίζονται ἐν ἑαυτοῖς εἶπεν αὐτοῖς· Τί ταῦτα διαλογίζεσθε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; τί ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν τῷ παραλυτικῷ, ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι, ἢ εἰπεῖν, ἔγειρε καὶ ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει; ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἀφιέναι ἐπὶ τῆς γῆς ἁμαρτίας – λέγει τῷ παραλυτικῷ· Σοὶ λέγω, ἔγειρε καὶ ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου. καὶ ἠγέρθη εὐθέως, καὶ ἄρας τὸν κράβαττον ἐξῆλθεν ἐναντίον πάντων, ὥστε ἐξίστασθαι πάντας καὶ δοξάζειν τὸν Θεὸν λέγοντας ὅτι οὐδέποτε οὕτως εἴδομεν.

Απόδοση στη Νεοελληνική

Ύστερα από μέρες, μπήκε πάλι στην Kαπερναούμ και μαθεύτηκε ότι βρίσκεται σε κάποιο σπίτι. Aμέσως τότε μαζεύτηκαν τόσο πολλοί, που δε χωρούσαν ούτε στο χώρο μπροστά από την πόρτα. Kι αυτός τους κήρυττε τη διδαχή του. Tότε έρχονται σ’ αυτόν κουβαλώντας έναν παράλυτο, που τον σήκωναν τέσσερις άνθρωποι. Kι επειδή δεν μπορούσαν να τον πλησιάσουν εξαιτίας του πλήθους, αφαίρεσαν τη στέγη του σπιτιού στο οποίο βρισκόταν, κι αφού άνοιξαν μια τρύπα, κατέβασαν το κρεβάτι που ήταν ξαπλωμένος ο παράλυτος. Kαι σαν είδε ο Iησούς την πίστη τους, λέει στον παράλυτο: “Παιδί μου, συγχωρημένες είναι οι αμαρτίες σου”. Eκεί, όμως, κάθονταν και μερικοί από τους νομοδιδάσκαλους, που συλλογίζονταν στο νου τους: “Tι βλαστημάει αυτός έτσι; Ποιος μπορεί να συγχωρεί αμαρτίες παρά μονάχα ένας, ο Θεός;” Kι επειδή ο Iησούς κατάλαβε αμέσως με το πνεύμα του ότι διαλογίζονται έτσι μέσα τους, τους είπε: “Γιατί τα διαλογίζεστε αυτά μέσα στο νου σας; Tι είναι ευκολότερο να πω στον παράλυτο: Έχουν συγχωρηθεί οι αμαρτίες σου ή να πω: Σήκω, πάρε το κρεβάτι σου και περπάτα; Για να δείτε όμως, ότι ο Γιος του Aνθρώπου έχει εξουσία να συγχωρεί αμαρτίες πάνω στη γη” ― λέει στον παράλυτο: “Σε σένα λέω, σήκω, πάρε το κρεβάτι σου και πήγαινε στο σπίτι σου”. Σηκώθηκε τότε αμέσως και παίρνοντας το κρεβάτι του βγήκε μπροστά σε όλους, έτσι που άρχισαν όλοι να θαυμάζουν και να δοξάζουν το Θεό λέγοντας: “Ποτέ δεν ξανάδαμε κάτι τέτοιο”!

***********************************

ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΜΑΡΤΙΟΥ 2020 – Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ

(Μαρκ. β΄ 1-12) (Εβρ. α΄10-β΄1-12)

Ευχαριστιακές ενατενίσεις

                                                                         «Τέκνον αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου»

Ζωηφόρα ήταν τα μηνύματα που αντλήσαμε την περασμένη Κυριακή, που ήταν αφιερωμένη στο θρίαμβο της Ορθοδοξίας. Σε συνέχεια των ψυχωφελών αυτών μηνυμάτων, η δεύτερη Κυριακή των Nηστειών έρχεται με τα ξεχωριστά της πνευματικά νοήματα να μας ενδυναμώσει για να συνεχίσουμε τον αγώνα μας που οδηγεί στη συνάντηση με τον Αναστημένο Χριστό. Μάλιστα για να μας ενισχύσει στην πορεία μας, η μητέρα μας Εκκλησία προβάλλει τη μεγάλη μορφή του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, ο οποίος όρθωσε το πνευματικό ανάστημά του απέναντι σε όλους εκείνους που επιχειρούσαν να διασαλεύσουν την αλήθεια της πίστεως και να διαβρώσουν το οικοδόμημα της Εκκλησίας του Χριστού. Η μεγάλη αυτή πατερική μορφή του 14ου αιώνα, ανέδειξε ακριβώς την εμπειρική σχέση του ανθρώπου με τον Θεό και το συνάνθρωπο του και τόνισε τον βιωματικό χαρακτήρα της μυστηριακής ζωής.

Ο Γρηγόριος Παλαμάς

Ο Γρηγόριος γεννήθηκε στην Μικρά Ασία τον 14ον αιώνα και απ΄ εκεί ήλθε στην Κωνσταντινούπολη, προσφυγόπουλο κυνηγημένο από τους Τούρκους. Διακρίθηκε στις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο, σε σημείο που όλοι οι διανοούμενοι του Βυζαντίου έτρεφαν μεγάλη εκτίμηση στο πρόσωπο του Γρηγορίου, όχι μόνο για τη λαμπρή του σκέψη αλλά και για τον αδαμάντινο χαρακτήρα του. Η ανάδειξη του Γρηγορίου συνδέεται περισσότερο με την αντιμετώπιση του επικίνδυνου με τις πλάνες του για την Εκκλησία, Βαρλαάμ του Καλαβρού. Συγκεκριμένα, ο Βαρλαάμ ισχυριζόταν ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να γνωρίσει εμπειρικά αλλά μόνο νοησιαρχικά τον Θεό και πολύ περισσότερο να ενωθεί μαζί Του. Ήταν τότε που ύψωσε το πνευματικό ανάστημά του ο Γρηγόριος. Ο μεγάλος αυτός Πατέρας της Εκκλησίας, συγκεφαλαίωσε όλη την πατερική παράδοση και την εμπειρία της Εκκλησίας σε μια μεγαλειώδη σύνθεση. Ο Θεός υπάρχει κατά δύο τρόπους, κατά την Ουσία Του και κατά τις θείες και άκτιστες ενέργειές Του. Σίγουρα, ο άνθρωπος δεν μπορεί να γνωρίσει την Ουσία του Θεού και να διεισδύσει νοησιαρχικά σ’ αυτή. Μπορεί όμως να γνωρίσει και να ενωθεί μάλιστα μαζί Του, μέσα από τις θείες και άκτιστες ενέργειές Του. Όπως δηλαδή παραχώρησε η αγάπη του να αποκαλύπτεται στη Δημιουργία, στην Ιστορία, στο πρόσωπο του Χριστού, στα μυστήρια της Εκκλησίας μας. Μέσα από τη δημιουργία γνωρίζουμε τον Θεό ως πηγή σοφίας και ωραιότητας. Στην Ιστορία τον γνωρίζουμε μέσα από τις θαυμαστές ενέργειές του. Φυσικά πολύ περισσότερο, γνωρίζουμε το Θεό στο πρόσωπο του Κυρίου μας. Στην Εκκλησία ακόμα, ο Θεός γίνεται για μας Άρτος και Οίνος, γεύση και τροφή, χάρη, φως και αγιασμός. Ουσιαστικά, ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς με τη διδασκαλία του, παρακινεί τον άνθρωπο να ακολουθήσει μια πορεία που οδηγεί στην ένωσή του με τον Θεό, μέσω της μυστηριακής ζωής της Εκκλησίας, με κορύφωση το Ευχαριστιακό Δείπνο, τον Άρτο της Ζωής, το ουράνιο Μάννα.

Ο παραλυτικός

Με τη διδασκαλία του Αγίου Γρηγορίου, συνάπτεται άμεσα και η ευαγγελική περικοπή που ακούσαμε σήμερα. Φαίνεται μέσα από τη διήγηση ότι η προσωπική συνάντηση του ανθρώπου με το Χριστό που διέρχεται σίγουρα μέσω της πίστεως, είναι η δυνατότητα μετοχής του στη ζωή του Θεού εν Χριστώ Ιησού που αποτυπώνει την προοπτική θέωσης του ανθρώπου. Όπως μπορούμε να διακρίνουμε, ο Χριστός προσφέρει συγχώρηση των αμαρτιών, όταν ο άνθρωπος, όπως ο παραλυτικός της περικοπής, είναι ανοικτός και αποδέχεται την κοινωνία της αγάπης του. Με τη θεϊκή προσταγή του ο Κύριος, «έγειρε, άρον τον κράββατόν σου και ύπαγε εις τον οίκον σου», βοηθεί τους ανθρώπους να ανακαλύψουν την πατρική του αγάπη.

Αγαπητοί αδελφοί, ισχυρή είναι η βάση της Ορθόδοξης Πίστης μας, όπως εκφράζεται μέσα από την θεραπεία του παραλυτικού, τη διδασκαλία, την αγιότητα και το εκκλησιαστικό φρόνημα του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, αλλά και από τη ζωή του αγίου Αγαπίου και των συν αυτώ μαρτύρων και του αποστόλου Αριστοβούλου, επισκόπου Βρεττανίας, των οποίων τη μνήμη τιμούμε σήμερα. Το άγιο παράδειγμα τους ας μας παρακινεί να προσβλέπουμε στα πιο ιερά πνευματικά ανεβάσματα και τις πιο ψυχωφελείς παρακαταθήκες. Ας τους τιμήσουμε, λοιπόν, ακολουθώντας το δικό τους παράδειγμα. Γένοιτο.

Χριστάκης Ευσταθίου, θεολόγος

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Η Ιερά Μόνή Σαλαμιωτίσσης, λόγω της έκτακτης κατάστασης των μέτρων πρόληψης της εξάπλωσης του κορωνοϊού και σε συμμόρφωση με την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, ενημερώνει πως ακυρώνεται το προγραμματισμένο φιλανθρωπικό τσάι που θα πραγματοποιείτο την Κυριακή 15 Μαρτίου 2020 στην αίθουσα του Ιερού Ναού της του Θεού Σοφίας. Η νέα ημερομηνία θα ανακοινωθεί αργότερα.

Η Παναγία βοήθεια μας

Εκ της Ιεράς Μονής Σαλαμιωτίσσης